ย้อนอดีต ตามหา...แม่ของลูก
ตอนที่ 3 ย้อนอดีตความรัก
ผมตกใจเมื่อได้ยินเรื่องย้อนเวลา จนมองไปที่เด็กน้อยราวกับได้ยินเรื่องที่แปลกที่สุดเท่าที่เคยได้ยิน
 
“ทำไมหนูถึงย้อนเวลาได้! ไม่ใช่ว่าเป็นแค่วิญญาณธรรมดาหรอกหรือ?” ผมเรื่องเริ่มสงสัย
 
“ก็หนูมีแต้มความดีสะสมเยอะ วิญญาณทุกดวงจะมีแต้มความดีสะสมตั้งแต่ถือกำเนิดขึ้นมาเป็นมนุษย์และจะสะสมไปเรื่อยๆ จนกว่าดวงวิญญาณจะสูญสลาย”
 
“ซึ่งแต้มความดีนั้นหากมีมากพอและเปลี่ยนเป็นพลังวิญญาณ ก็สามารถทำเรื่องอย่างย้อนอดีตกลับไปได้” เด็กน้อยอธิบาย
 
“แล้วถ้าคนๆนั้นทำชั่วล่ะ?” ผมเริ่มสงสัย
 
“แต้มความดีก็จะถูกหัก จนกลายเป็นวิญญาณธรรมดา แต่ถ้าแต้มความดีติดลบ มีแต่แต้มความชั่ว คนๆนั้นก็จะเป็นปิศาจ ที่ไม่มีโอกาสเกิดเป็นมนุษย์อีกเลย เข้าใจไหม?” เด็กน้อยพูดแล้วมองหน้าผม แล้วทำท่าชี้นิ้ว เหมือนคุณครูกำลังสอนเด็ก
 
“แล้วถ้าย้อนเวลากลับไปสำเร็จ หนูจะได้เกิดแต่ต้องมาดูแลพ่อที่เป็นเจ้าชายนิทราแบบนี้ หนูจะยินดีหรือ?”  ผมถามอีกครั้งเผื่อเด็กน้อยยังคิดไม่ถึงเรื่องนี้
 
“โถ่! พ่อ... ก็บอกแล้วไงว่าทุกครั้งที่หนูเกิดชีวิตของพ่อจะเปลี่ยนไปและดีขึ้นตลอด หากหนูได้เกิดมา อนาคตของพ่อก็จะเปลี่ยนไปจากตอนนี้ นั่นหมายความว่าพ่อจะไม่โดนรถชนแล้วนอนเป็นเจ้าชายนิทราแถมยังมีความสุขมากกว่านี้อีกหลายเท่า” เด็กน้อยตอบพร้อมทำสีหน้าไม่พอใจ
 
“หา! แค่เกิดก็เปลี่ยนอนาคตได้! ไม่ต้องเป็นเจ้าชายนิทราด้วย! แถมมีความสุขมากกว่านี้อีกหลายเท่า! นี่มัน..... ” ใครจะคิดว่าวิธีแก้ปัญหาในชีวิตมันจะง่ายนิดเดียว
 
“แล้วพ่อต้องทำอย่างไรบ้างคะ! คุณลูกสาว?” ผมเริ่มประจบและตั้งใจฟังเด็กน้อยคนนี้มากยิ่งขึ้น
 
“ดีมาก! พูดจาแบบนี้ค่อยน่าช่วยเหลือหน่อย”เด็กน้อยเดินเข้ามาใกล้และใช้มือน้อยๆตบที่บ่าผมเบาๆ
 
นี่ผมเป็นพ่อหรือเป็นลูกกันแน่นี่! เฮ้อ!..
 
“อันดับแรกหนูจะพาพ่อย้อนแค่ความทรงจำของความรักที่ผ่านมาก่อน เพื่อให้พ่อเลือกว่าผู้หญิงคนไหน ที่เหมาะจะมาเป็นแม่ของหนู เมื่อเลือกได้แล้วหนูก็จะพาพ่อย้อนวิญญาณกลับไปในช่วงนั้น เพื่อให้พ่อแก้ไขเรื่องในอดีตและทำให้ผู้หญิงคนนั้นยอมแต่งงานและกลายเป็นแม่ของหนู”
 
“แต่การย้อนความทรงจำจะทำได้เพียงแค่ห้าครั้งเท่านั้น ซึ่งเท่ากับว่าพ่อจะเลือกผู้หญิงได้แค่ห้าคน ก่อนจะย้อนวิญญาณกลับไปจริงๆ” เด็กน้อยอธิบายเพิ่ม
 
“แล้วถ้าพ่อเลือกคนผิดเหมือนเดิม แล้วเค้าไม่ยอมแต่กับพ่อล่ะ?” ผมถามแบบง่ายๆ
 
“วิญญาณของหนูก็จะสูญสลายแล้วพ่อก็จะนอนเป็นผักแบบนี้ต่อไป” เด็กน้อยตอบกลับ ตอนนี้ดวงตาเริ่มแดงและเอ่อด้วยน้ำตาอีกครั้ง
 
เอิ่มม! ท่าทางเรื่องการเกิดคงสำคัญกับเด็กน้อยมาก รีบเปลี่ยนเรื่องดีกว่า เดี๋ยวร้องไห้อีกที คราวนี้หูผมต้องระเบิดแน่ๆ
 
“เอาล่ะ! งั้นเรามาเริ่มกันดีกว่า พ่อควรเริ่มจากแฟนเก่าแต่ละคนหรือผู้หญิงทั้งหมดที่พ่อเคยเจอดีกว่ากัน” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องทันที
 
“หนูไม่รู้หรอก! พ่อต้องเลือกเอง เพราะบางที่แม่ของหนูในชาตินี้ อาจเป็นคนที่พ่อแอบชอบแล้วไม่กล้าเข้าไปคุยก็ได้” เด็กน้อยหายจากตาแดง และกลับมาเข้าเรื่องเดิมอีกครั้ง
 
“ถ้าอย่างนั้นในผู้หญิงหลายคนที่พ่อเคยแอบชอบ มีอยู่คนหนึ่งที่ดูแล้วเค้าน่าจะเป็นแม่หนูแน่ๆ ถึงพ่อจะไม่เคยคุยแต่ก็รู้สึกเหมือนผูกพันธ์กันมาก่อน” ผมนึกถึงผู้หญิงที่แอบชอบคนหนึ่งขึ้นมาได้อย่างกระทันหัน
 
“ดีมากเลยพ่อ! ช่วยทุ่นเวลาได้เยอะเลย ใครล่ะ! หนูจะได้พาพ่อย้อนความทรงจำก่อนว่าจะไปแก้ไขอดีตอย่างไร” เด้กน้อยดูดีใจมากจนยิ้มออกมาพร้อมเอาสองมือน้อยๆดึงแขนผมด้วยอาการอยากรู้
 
“อั้ม พัชราลัย นางเอกสาวอันดับหนึ่ง!” ผมตอบด้วยสีหน้าที่เคลิบเคลิ้ม เพราะคิดว่าต้องเป็นน้องอั้มแน่ๆ
 
“พ่อ! ที่บ้านมีกระจกไหมนี่ ส่องหน้าตัวเองก่อนไหม” เด็กน้อยปล่อยมือออกแล้วทำหน้าเช็ง
 
“งั้นเอาใหม่! คนนี้ใช่แน่ๆ พ่อเคยเจอเธอบ่อยๆ แล้วก็แอบชอบมานาน” ผมเริ่มใหม่อีกครั้ง
 
“ใครๆ บอกมาเลย!” เด็กน้อยทำหน้าดีใจ
 
“บุ๋ม ปนัชญา อดีตนางสาวไทย” ผมเคลิบเคลิ้มอีกรอบ เมื่อคิดถึงสาวในฝันของชายไทยคนนี้
 
“พ่อ! เพ้อเจ้ออีกละ แฟนพี่บุ๋มเค้าหล่อกว่าพ่อทุกคน แล้วที่บอกว่าเคยเจอบ่อยๆนี่เคยเจอที่ไหน?” เด็กน้อยพูดพร้อมทำท่าเซ็งมากกว่าเดิม
 
“แหะๆ! ก็เจอในโทรทัศน์กับข้างรถเมล์ ตอนเค้าโฆษณาสบู่เบนเนทน่ะ เจอบ่อยๆก็เลยเป็นความชอบ ไม่แน่นะเค้าอาจจะเป็นแม่ของหนูก็ได้” ผมตอบแบบหน้าแห้งๆ
 
“พ่อ! ถึงหนูจะอยากเกิด แต่ก็รู้นะว่าระดับพ่อ จีบผู้หญิงแบบไหนได้บ้าง เลิกคิดเรื่องไร้สาระได้แล้ว ไปตั้งใจคิดดีๆหน่อย ถึงว่าชาตินี้อายุห้าสิบถึงยังไม่ได้แต่งงาน!” เด็กน้อยพูดพลางต่อว่า แล้วสะบัดบ๊อบใส่ผม
 
อู๊ยยย! โดนว่าที่ลูกสาวว่า เจ็บจิ๊ดไปเลย
 
ผมค่อยๆนั่งนึกถึงเรื่องราวความรักที่ผ่านมาตั้งแต่เด็กจนอายุห้าสิบ น่าแปลกที่พบว่าผู้หญิงบางคนเราจำได้แค่ชื่อแม้แต่ใบหน้าก็นึกไม่ออก และหลายคนที่แทบไม่มีความทรงจำอยู่เลย
 
“ทำไมพ่อถึงนึกเรื่องของคนหลายคนไม่ได้ล่ะ!” ผมถามเด็กน้อยถึงเรื่องนี้
 
“นั่นก็เพราะว่าเขาอาจไม่ได้สำคัญในชีวิตของพ่อ พ่อเลยไม่ได้เก็บพวกเขาไว้ในความทรงจำ แต่ก็เป็นข้อดีเพราะถ้าใครที่พ่อพอจำได้ คนๆนั้นคงมีความสำคัญอะไรบางอย่างซึ่งอาจจะเป็นแม่ของหนูก็ได้”
 
ผมได้ฟังคำอธิบายแล้วก็คล้อยตาม ก็คงจริงตามที่หนูน้อยบอกมา ตั้งแต่เกิดจนถึงอายุห้าสิบผมพบเจอผู้คนเยอะมากๆ จนยากที่จะจดจำรายละเอียด ผมจึงค่อยๆ ตัดคนที่นึกไม่ออกทิ้งไป
 
ครึ่งชั่วโมงผ่านมา ผมก็เลือกผู้หญิงห้าคน ในช่วงเวลาของชีวิตที่ต่างกัน
 
“พ่อเลือกได้ครบห้าคนแล้วครับ!” ผมค่อยๆลืมตา และพูดขึ้นอย่างหนักแน่น ราวกับเป็นนักปราชญ์ที่เห็นสัจธรรมบางอย่าง
 
“เอ๋! ครั้งนี้มาแปลก คงไม่ได้หมายถึงเหล่าดาราดังๆอีกนะ?” เด็กน้อยเริ่มสงสัยในท่าทีของผม
 
“ไม่แล้วล่ะ! ครั้งนี้พ่อคัดผู้หญิงทั้งห้าคนที่คิดว่าน่าจะเป็นแม่ของหนูจริงๆ!” ผมตอบแบบจริงจัง
 
“ชีวิตพ่อที่ผ่านมา ไม่มีอะไรดีๆเกิดขึ้นเลย จนพ่อคิดว่ามันคงไม่มีความหมายเหมือนกับชื่อของพ่อ แต่ตอนนี้มีหนูมาบอกว่าเคยเกิดเป็นลูกสาวในทุกๆชาติและหาวิธีช่วยให้พ่อเปลี่ยนแปลงอดีตได้ พ่อเองก็อยากลองทำให้เต็มที่ เพราะอยากให้หนูเกิดมาเหมือนกัน” ผมตอบเด็กน้อย ที่ตอนนี้ดูจะซึ้งกับคำพูดของผม
 
หึหึ! หลอกเด็กนี่มันง่ายชะมัด ถ้าอนาคตเปลี่ยนไปแล้วได้เกิดมาเป็นลูกผมจริง ผมจะตี จะหยิกทุกครั้งที่เถียงกลับเลย ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นพ่อ ใครเป็นลูก ฮ่าๆๆ
 
ผมนึกในใจพลางทำหน้าตาที่ชั่วร้าย
 
“พ่อ! นี่ไม่ได้กำลังนึกอะไรที่ชั่วร้ายอยู่ใช่ไหม?” เด็กน้อยยื่นหน้ามาใกล้ๆผม
 
"เปล่าๆ ไม่มี๊" ผมรีบปฏิเสธ
 
ฮึ่มม! ยัยเด็กนี่เป็นพยาธิในท้องหรือไงนะ รู้ทันไปซะทุกเรื่องจริงๆ
 
“ถ้าคิดได้แบบนี้ก็ดีจะได้เริ่มกันเลย พ่อบอกชื่อกับช่วงเวลามา หนูจะพาพ่อกลับไปย้อนอดีตความรักเอง” เด็กน้อยยืนขึ้นและทำสีหน้าจริงจัง
 
ผมยืนขึ้นตามและมองไปที่ใบหน้าของเด็กน้อย
 
“เธอชื่อ “ขิง” พ่อจีบเธอตอนสมัยมัธยมปลาย” ผมตอบและนึกถึงเรื่องราวของ “ขิง” สาวน้อยในวัยมัธยม
.........................................
ตอนต่อไป
ตอนที่ 4 ความรักครั้งแรก