ซาตานมองใบโอนพันธสัญญาแล้วอ่านชื่อของฉัน เพื่อรับโอนพันธสัญญา
“ข้าจะรับโอนพันธสัญญาของนางสาว “ไปตายซะ...ไอ้เลว!” เอ๋!...ทำไมชื่อของเจ้าดูแปลกจัง” ซาตานดูงุนงง แล้วมองมาที่ฉัน
“ก็มันไม่ใช่ชื่อฉัน! แต่ฉันเขียนด่าแกไง ไอ้ซาตานเลว!” ฉันก้าวไปข้างหน้าแล้วเอามือท้าวเอว ตอนนี้ไม่กลัวแล้ววุ๊ย! ซาตงซาตาน
“ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยเห็นใครเลวเท่าแกเลย ฉันจะไม่โอนพันธสัญญาให้แกและจะอยู่กับพี่สาวซาตี้ต่อไป ส่วนถ้าแกอยากจะเปิดโปงอดีตของฉันก็เรื่องของแก! ฉันไม่กลัว!” ฉันพูดเสร็จก็เดินไปข้างๆ พี่สาวซาตี้แล้วจับมือพี่สาวที่ตอนนี้ก็ตกใจจนอ้าปากค้าง
“ใครจะทิ้งพี่สาวซาตี้ลง ถ้ากลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนแล้วใครจะจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเช่าที่ค้างอยู่ตั้งหลายเดือนล่ะ” ฉันมองพี่สาวซาตี้แล้วยิ้ม
พี่สาวซาตี้มองฉันสักพักก็ตอบกลับว่า
“ตอนนี้ยังไม่มี ค้างไว้ก่อนนะ” แล้วก็ยิ้มกลับ
ส่วนซาตานหลังจากตั้งสติได้ ก็โมโหพร้อมทำหน้าตาดุร้าย
“ม่ายยยย!.....เป็นไปไม่ได้!.....เจ้า..เจ้า...ดี ข้าให้โอกาสแล้วกลับไม่คว้า! จากนี้หลังจากอดีตของเจ้าถูกเปิดโปง ก็อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน!” ซาตานขู่ฉันและมองไปทางพี่สาวซาตี้
“ส่วนเจ้ายัยซาตี้สาว! ข้าจะทำให้เจ้ากลายเป็นวิญญาณเร่ร่อนให้ได้! จำไว้!” หลังพูดจบซาตานก็กลายเป็นควันสีดำลูกใหญ่ แล้วขยายคลุมร่างของนายต้นกล้าที่ยืนแข็งเป็นหุ่นและไร้ความรู้สึก จากนั้นทั้งคู่ก็หายไป
“ บร๊ะ! บทจะไปก็ไปง่ายๆ” ฉันเอ่ยขึ้นหลังจากที่ทั้งสองหายตัวไปแล้ว
“ยัยหนูเจ้าแน่ใจนะ ว่าตัดสินใจดีแล้ว?” พี่สาวซาตี้ถามฉัน
“เอาเข้าจริงๆก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัดสินใจถูกไหม แต่ฉันไม่ชอบตาซาตานคนนี้ ที่ทำตัวตามรังแกพี่สาวซาตี้อยู่ได้ ถึงความลับแตกฉันก็แค่กลับไปเป็นเด็กสาว อ้วน เตี้ย ล่ำ ดำ ถึก เหมือนเดิม มีเงินค่อยบินไปศัลยกรรมที่เกาหลีก็ได้”
ฉันพูดแบบใส่อารมณ์เพราะทนไม่ได้จริงๆที่เห็นพี่สาวซาตี้ถูกรังแก มันคงเหมือนกับที่ฉันเคยโดนบูลลี่มาตั้งแต่เด็กๆมั้ง
“เฮ้ออ! แล้วเจ้าจะทำอย่างไรต่อไป หากอดีตของเจ้าถูกเปิดโปงและมีคนรู้เรื่องที่เจ้าทำพันธสัญญากับข้า ทุกอย่างที่เจ้าทำมาก็จะไม่เหลืออะไร” พี่สาวซาตี้พูดอย่างเป็นห่วง ซึ่งเอาเข้าจริงๆ ก็ดูน่ารักกว่าทำหน้านิ่งๆเยอะเลย
“ไม่ต้องห่วงพี่สาว หนูมีแผนเตรียมไว้แล้ว!” ฉันพูดกับพี่สาวซาตี้พร้อมยักคิ้วให้ ด้วยความมั่นใจ
............................
แผนแรกของฉันก็คือ “บุกก่อนได้เปรียบ”
แทนที่จะรอให้นายต้นกล้าเปิดโปงอดีต ฉันก็ต้องชิงทำลายหลักฐานก่อน ตอนนี้คือคาบบ่าย ซึ่งถ้านายต้นกล้าจะเปิดโปงด้วยหลักฐานในมือถือ ฉันก็ลบไปหมดแล้ว
ถ้าเปิดโปงในตอนนี้นี้เลย ก็คงจะมีแต่สื่อโซเชียลต่างๆของนายต้นกล้าที่เคยสมัครไว้ ซึ่งฉันก็ได้ให้ยัยหม่อนสาวเนิร์ด ไอคิว 180 ที่เป็นแฮกเกอร์สายขาวมือดีอันดับต้นของประเทศ เข้าไปแฮกในระบบแล้วลบบัญชีออกทั้งหมดแล้ว
“เรียบร้อยแล้ว ปอ! นายต้นกล้าคนนี้มันกล้าจริงๆ แอบถ่ายรูปเพื่อแบล็คเมล์เพื่อนของฉัน” ยัยหม่อนพูดด้วยความโมโห ขณะที่เพิ่งใช้คอมพิวเตอร์ที่ห้องคอมของโรงเรียนไล่ลบบัญชีโซเชียลต่างๆของนายต้นกล้าจนหมด
เพียงเพราะฉันบอกยัยหม่อนว่า นายต้นกล้าแอบถ่ายรูปฉันแล้วเอามาแบล็คเมล์ ยัยหม่อนก็เลยจัดการให้อย่างรวดเร็ว
“เฮ้ย! พี่ซาตาน! บัญชีสื่อโซเชียลของผม ที่เคยเก็บรูปยัยปอเทืองไว้ถูกลบหมดเลย!”นายต้นกล้าตกใจเมื่อเห็นว่าบัญชีสื่อโซเชียลของตัวเอง ถูกลบไปจนหมด
“เจ้าว่าอย่างไรนะ!” ซาตานตกใจหลังจากได้ยินเรื่องราว รีบเข้ามาดูในมือถือของนายต้นกล้าทันที
“ฮึ่มม! นี่ขนาดเราออกมาจากสองสาวนั่นไม่นาน บัญชีสื่อโซเชียลของเจ้าก็โดนลบอย่างรวดเร็ว ดูท่าแล้วทางนั้นน่าจะเตรียมตัวมาดี ไม่เป็นไร! เดี๋ยวเจ้าค่อยสมัครใหม่ แล้วหลังเลิกเรียนกลับไปเอารูปถ่ายที่เก็บไว้ในหอพัก แล้วใช้มือถือถ่ายอัพขึ้นไปใหม่อีกที ดูสิว่าทางนั้นจะแก้เกมส์อย่างไร ฮ่าๆๆ!” ซาตานหัวเราะอย่างชั่วร้าย
แต่ซาตานเอง....ก็คงคิดไม่ถึงว่าเรื่องนี้ฉันก็คิดไว้เช่นกัน
หลังจากที่ยัยหม่อนไล่ลบบัญชีเสร็จแล้ว ฉันก็ให้ยัยหม่อนแฮกระบบทะเบียนของโรงเรียน เพื่อหาข้อมูลหอพักของนายต้นกล้าทันที
“เจอแล้ว! นายคนนี้พักอยู่ที่หอพักชาย xxxxx ชั้นสาม ห้อง 3102 ไม่ไกลจากโรงเรียนมากนัก” ยัยหม่อนรายงาน พร้อมจดที่อยู่ใส่กระดาษแล้วยื่นให้ฉัน
“ขอบคุณมากนะหม่อน ฝากขั้นตอนต่อไปด้วย!” ฉันขอบคุณยัยหม่อนและรับกระดาษใบนั้นมาและเริ่มดำเนินแผนบุกขั้นต่อไป
ช่วงบ่ายนั้นฉันขอลากิจกับครูประจำชั้น แล้วมุ่งหน้าไปที่หอพักชายของนายต้นกล้าพร้อมกับพี่สาวซาตี้ทันที
“ยัยหนูหอพักชาย เค้าห้ามผู้หญิงเข้าแล้วพวกเราจะเข้าไปอย่างไร?” พี่สาวซาตี้ถามขึ้น เพราะตอนนี้ฉันและพี่สาวซาตี้ยืนอยู่ที่หน้าหอพักชายของนายต้นกล้าแล้ว
ฉันยืนยิ้มแล้วชูถุงกระดาษในมือพร้อมพูดว่า
“ฉันมีชุดวิเศษที่จะพาพวกเราเข้าไปได้ แม้ว่าสถานที่นั้นจะห้ามผู้หญิงเข้า!” เมื่อฉันพูดจบก็หยิบชุดนั้นออกจากถุงกระดาษโชว์ให้พี่สาวซาตี้ดู
“ชุดนี้มันคือ..............”
“สวัสดีค่ะ! พวกเราสองคนมากจาก..........” ฉันพูดกับคนดูแลหอพักสักครู่ ไม่นานคนดูแลก็ปล่อยให้ฉันเข้าไปด้วยดี อย่างไม่มีปัญหา
“ยัยหนู! นี่มันชุดอะไร ทำไมคนดูแลถึงให้เราเข้ามาได้?” พี่สาวซาตี้ถามขึ้นอย่างสงสัย
พวกคุณเองก็คงสงสัยว่าฉันใส่ชุดอะไรถึงเข้าไปในหอพักชายได้ อันที่จริงมันก็คือชุดยูนิฟอร์มที่พวกคุณเคยเห็นทั่วไป เพียงแต่มันเป็นชุดของ “แม่บ้านทำความสะอาด”
ใช่แล้ว! ฉันแอบหยิบชุดแม่บ้านทำความสะอาดจากโรงเรียนมาสองชุด เพื่อหาข้ออ้างเข้ามาในหอพักชาย
"ชุดแม่บ้านทำความสะอาด" ถือเป็นชุดศักดิ์สิทธิ์ ที่ทำให้ผู้หญิงเข้าไปในที่ต้องห้ามของผู้ชายได้แบบถูกกฎหมาย แม้กระทั่งในห้องน้ำชาย
เป็นไง! ไอเดียฉันเริ่ดไหมล่ะ!
ส่วนประตูก็ไม่ต้องพังหรืองัดออก เพราะคนดูแลหอพักเป็นคนมาเปิดให้เองอย่างดี เนื่องจากฉันบอกกับเขาว่า
“น้องต้นกล้าไปโรงเรียนวันแรกก็ไม่สบาย หมอบอกว่าแพ้ไรฝุ่น ทางโรงเรียนทราบว่าน้องพักที่นี่จึงส่งพวกหนูมาทำความสะอาดที่ห้องพักให้ก่อน ตอนกลับมาที่ห้องอาการจะได้ไม่กำเริบ”
คนดูแลหอพักพอได้ยินคำว่าไรฝุ่น ก็เลยกลัวข่าวจะรั่วไหลออกไป เพราะจะทำให้หอพักเสียชื่อเสียง เลยนำมาที่ห้องและเปิดประตูให้
บุกได้!....... ....................................