บนตึกสูงแห่งหนึ่ง ที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ทันสมัย ชายผู้หนึ่งนั่งอยู่หน้าจอมอนิเตอร์หลายร้อยจอ พร้อมคีย์บอร์ดและเครื่องมือมากมาย
“เพลงน้องคนนี้นี่สนุกดี เป็นไอดอลแต่เนื้อหาเพลงเหมือนเพลงเพื่อชีวิต ที่ฟังแล้วคิดถึงบ้าน แถมท่าเต้นก็แปลกแต่ชวนขยับตาม น่าเสียดาย ที่ทางค่ายมีงบน้อย ลงโปรโมทแค่จอเดียว” ชายหนุ่มคนดังกล่าวชื่อวิท เขาเป็นคนดูแลระบบของจอ LED ทั่วประเทศไทยของบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง
บริษัทนี้ชื่อว่า xxxx เป็นบริษัทที่มี LED ทั่วประเทศหลายล้านจอ ตั้งอยู่เกือบทุกพื้นที่ของประเทศ แต่สามารถควบคุมไฟล์ในจอ LED ทั้งหมดได้จากตึกแห่งนี้เพียงแห่งเดียวและชายหนุ่มที่ชื่อวิท ก็คือคนที่ควบคุมระบบออกอากาศทั้งหมดนั่นเอง
ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังกดปุ่มเพื่อออกอากาศ MV ของฉันอยู่นั้น ก็มียุงตัวเล็กๆตัวหนึ่ง บินลอยเข้ามาในห้อง แวะบินวนเวียนอยู่ข้างหูไม่ยอมไปไหน
“ยุงนี่เข้ามาได้ยังไงนะ! ...ไป!.... ชิ้วๆ!” วิทเป็นคนไม่ชอบยุง เพราะเขาเคยเป็นไข้เลือดออกอาการหนัก หมอเลยสั่งว่าอย่าให้ยุงกัดอีก เขาจึงปัดมือไปมาและพยายามตบยุงตัวนี้
แต่แล้วมือของเขาก็ทำพลาด เมื่อไปปัดเอาขวดน้ำที่อยู่ด้านหน้าล้มลง น้ำจึงหกเปียกอุปกรณ์เครื่องมือจนไฟฟ้าลัดวงจร จอมอนิเตอร์ทั้งหมดดับลง มีเพียงแค่จอมอนิเตอร์ที่ MV ของฉันออกอากาศอยู่เท่านั้น
“ฉิบแล้ว! ต้องรีบเซฟข้อมูลระบบ แล้วติดต่อช่างเทคนิคโดยด่วน!” วิทตกใจจนหน้าเหวอเมื่อเห็นไฟฟ้าลัดวงจรเพราะน้ำหกใส่ จึงรีบกดปุ่มเซฟทั้งหมด แล้วโทรเรียกคนมาแก้ไขทันที
แต่เขากดปุ่มผิด ไม่ใช่เซฟทั้งหมด แต่เป็น....”ออนแอร์ทั้งหมด”
.......................................
ค่ำคืนหนึ่งในกรุงเทพ วันนี้ย่านสุขุมวิทรถติดหนัก แม้กระทั่งบนทางด่วน ขณะที่ผู้คนส่วนใหญ่กำลังอยู่บนการจราจรเพื่อจะเดินทางกลับบ้านนั้น จอ LED โฆษณาทั้งหมดกระพริบดับไปวูบหนึ่ง ก่อนที่ทุกจอจะขึ้นภาพเป็น MV ตัวใหม่ของฉัน
“สุดยอด! เพลงนี้โปรโมทด้วยการเปิดในจอ LED พร้อมกันมากขนาดนี้ ลงทุนเยอะมาก!”
“เพลงสนุกมาก แถมเต้นสนุกด้วย ชื่อเพลงอะไรนี่!”
“เฮ้ย! เพลงนี้สนุกมาก! ......รถไม่ขยับมาตั้งนาน ลงไปเต้นออกกำลังกายดีกว่า!.......”
ด้วยความผิดพลาดของระบบ ทำให้ตอนนี้จอ LED ทั้งหมดทั่วประเทศไทยของบริษัท xxxx ได้ออนแอร์แต่ MV ของฉัน วนไปวนมาถึงสองชั่วโมง กว่าระบบจะซ่อมเสร็จและกลับสู่สภาพเดิม มันก็สร้างกระแสประหลาดลุกลามไปทั่วประเทศจนเป็นข่าวทางโทรทัศน์และออนไลน์
“คุณปิตติคะ! ขณะนี้บนทางด่วนสุขุมวิทและทางด่วนเส้นอื่นๆที่รถติดไม่ขยับภายในกรุงเทพ ได้มีประชาชนลงมาจากรถแล้วคลายเครียดด้วยการเต้นตามเพลงที่เปิดอยู่ในจอ LED ทั่วกรุงเทพค่ะ ” นักข่าวสาวชื่อดัง คุณ “ถาปัตดี” จากข่าว 360 มิติ รายงานสดพร้อมเต้นไปด้วยพร้อมคนอื่นๆ
ไม่เพียงแต่ในกรุงเทพ เกือบทั่วทั้งประเทศ มีผู้คนออกมาเต้นราวกับวันนี้ประเทศไทยกำลังอยู่ในวันฉลองปีใหม่หรือเทศกาลแห่งความสุข
ส่วนในโลกออนไลน์ก็เป็นกระแสไม่แพ้กัน โดยเฉพาะคนที่หมั่นไส้เพลงของยัยหลิน
“นี่สิ! ถึงจะเรียกเพลงดังจริง ไม่ต้องใช้เงินจ้างออกรายการ ไม่เหมือนเพลงของไอดอลร่วมค่ายบางคน”
“เพลงนี้สนุกมาก ไม่น่าเชื่อว่าไอดอลสาวของไทย จะคิดท่าเต้นได้เป็นเอกลักษณ์ขนาดนี้ ดีกว่าบางคนที่ชอบก๊อปปี้ท่าเต้นคนอื่น”
“ไอดอลสาว+เพลงภาษาพื้นบ้าน+ท่าเต้นที่เป็นเอกลักษณ์ น้องปอร์เช่ได้เปิดภาพลักษณ์ของไอดอลสาวไทยที่ไม่ต้องเลียนแบบประเทศอื่นแล้ว!”
“น้องปอร์เช่โชคดีมาก ทางบริษัท xxxx เจ้าของจอ LED ทั่วประเทศออกมาแจ้งข่าวแล้วว่าเป็นข้อผิดพลาดทางเทคนิค จึงได้ออนแอร์ MV ของเพลงนี้นานสองชั่วโมง หากคิดเป็นมูลค่าในการออนแอร์จะตกเป็นเงินกว่า “สองร้อยล้าน” ซึ่งทางบริษัทน้อมรับความผิดพลาดเอง”
ในเวลาไม่นาน ก็มีการแชร์เพลงของฉันออกไปมากมาย Startuber หลายคนทำเพลงของฉันไปเต้น Cover ใหม่และกลายเป็นกระแสที่ร้อนแรง จนขึ้นเทรนด์อันดับหนึ่งเลยทีเดียว
ในขณะที่ฉันเองไม่ได้รู้เรื่องราวเหล่านี้ เพราะหลับแต่หัวค่ำด้วยความอ่อนเพลียจากการซ้อมเต้นและร้องเพลง
จนช่วงเช้า พี่สาวซาตี้ที่เข้านอนพร้อมฉันก็รับโทรศัพท์ พร้อมเปิดโทรทัศน์ และอุทานด้วยเสียงที่ตื่นเต้น!
“ยัยหนู!..ตื่นๆ!....รีบดูข่าวเร็ว!” พี่สาวซาตี้ปลุกฉันให้ตื่นเพื่อดูข่าวที่กำลังออกอากาศ
“หึมม!... ยังง่วงนอนอยู่เลยอ่ะ! ไหนข่าวไหน ที่จะให้ดู........ หา!.....” ฉันหายง่วงทันที ที่ได้เห็นข่าวช่องหนึ่งสรุปเหตุการณ์เมื่อคืน
“เมื่อคืนที่ผ่านมา เพลงใหม่ของไอดอลสาวปอร์เช่ สร้างปรากฏการณ์ให้ผู้คนลุกขึ้นเต้นพร้อมกันทั่วประเทศ ... และ......”
นักข่าวรายงานไปเรื่อยๆ ส่วนฉันกับพี่สาวซาตี้หันมามองหน้ากัน แล้วพูดพร้อมกันว่า
ใครจะคิดว่าเพลงของไอดอลสาวไทยพันธ์แท้อย่างฉันจะโด่งดังได้ ด้วยภาคดนตรีที่มีดนตรีพื้นบ้านผสม ท่าเต้นแปลกที่ไม่ได้ดูเท่ห์ เพราะเอาท่ารำฟ้อนท้องถิ่นมาประยุกต์และชุดที่ใส่ที่ดึงเอาความเป็นไทยเข้ามาบางส่วน ทำให้ฉันดูแตกต่างๆและเป็นกระแสอย่างรวดเร็ว
ด้วยกระแสที่แรง ทำให้มีสื่อมวลชนและรายการมากมายมาขอสัมภาษณ์ฉัน สินค้าต่างๆเริ่มเข้ามาให้ฉันเป็นพรีเซนเตอร์ ซึ่งแน่นอนว่าต้องผ่านการจัดคิวของค่ายโดยผ่านพี่สาวซาตี้
“น้ำปลาร้าแม่อ้วนบ้านโนนกระโทก สะอาด อร่อยระดับโลก ด้วยปลาร้าตัวเมีย!”
“กะปอมย่าง อบกรอบ ตราซูเปอร์ปอม คุณค่าจากโปรตีนพื้นบ้าน”
ไม่รู้ว่าเพราะฉันสื่อถึงความเป็นเด็กไทยรุ่นใหม่ได้ดีเกินไปหรือเปล่า สินค้าที่จ้างฉันเป็นพรีเซนเตอร์จึงเป็นสินค้าไทยบ้านๆ ซึ่งหากเด็กวัยรุ่นหรือไอดอลสาวคนอื่นอาจจะไม่รับ เพราะกลัวเสียลุค ต้องรับเฉพาะสินค้าที่ทำให้ลุคดูดีเท่านั้น ทั้งๆที่สินค้าไทยเหล่านี้ยอดขายต่อเจ้าเป็นหลักหลายพันล้านต่อปี
ถือว่าบุญหล่นทับ เพราะพอฉันสื่อถึงความเป็นไอดอลไทยๆแบบอินเตอร์ ก็เลยมีสินค้าที่อยากได้ไอดอลแบบนี้ หลั่งไหลเข้ามา ไม่เว้นแม้แต่....
“นอนนุ่มสบายถึงโลกหน้า ต้องจันทราโลงศพ”
เอิ่มมม! เพื่อสินค้าไทย เอาก็เอา!..... เนอะ!
พวกเราวิ่งออกรายการและถ่ายโฆษณากันหลายตัว ส่วนเพลงก็ขึ้นอันดับหนึ่งในทุกชาร์ต ทำให้ตอนนี้ยอดผู้ติดตามของฉันก็คือ.....
“ช่องของเรา...มียอดผู้ติดตามครบล้านแล้วจร้า!....เย้!”
ฉันฉลองความสำเร็จก้าวแรกกับพี่สาวซาตี้และสามสาวตระกูล ม. ม้า ด้วยความดีใจที่บ้านของยัยไหม ถือเป็นความดีใจอีกเรื่องที่ฉันเองก็ภูมิใจมากๆ และไม่รู้เลยว่าอีกประเทสหนึ่งที่ไกลมากๆ จะมีคนดู MV ของฉันด้วย
............................
“ฮ่าๆๆ! MV นี้สนุกจังเลย” สาวเอเชียน่ารักคนหนึ่งกำลังดูคลิปในมือถือแล้วกำลังโยกตัวตาม
“ดูอะไรอยู่น่ะ! ท่าทางมีความสุข” หญิงสาววัยทำงานที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าวถามขึ้น
“ MV จากไอดอลของประเทศของหนูน่ะค่ะ เด็กคนนี้เก่งมากๆเลยนะ” สาวเอเชียคนเดิมตอบกลับ
“เด็กสาวคนไหนนะ ที่ทำให้ศิลปินระดับโลก น้องฤทธิ์ซ่า จากวง Black Link ชมได้” หญิงสาววัยทำงานถามอีก
“ประเทศของหนูก็มีเด็กเก่งๆเยอะค่ะ วันหนึ่งหนูเองก็อาจจะได้ร่วมงานกับเด็กรุ่นใหม่เหล่านี้ก็ได้ใครจะไปรู้! เราขึ้นเครื่องไปอเมริกากันก่อนเถอะค่ะ เครื่องจะออกแล้ว” สาวเอเชียน่ารักคนนี้ก็คือ น้องฤทธิ์ซ่า จากวง Black Link ไอดอลสาวไทยที่โด่งดังนั้นเอง
“น้องปอร์เช่ วันหนึ่งเราอาจได้ร่วมงานกัน พี่รอนะ” ฤทธิ์ซ่าพูดเบาๆ และยิ้มขณะกำลังเดินทางไปเล่นคอนเสิร์ตที่อเมริกา