สบู่สมุนไพร สบู่สมุนไพรจากธรรมชาติ สบู่ก้อนเบนเนท

ย้อนอดีต ตามหา...แม่ของลูก

ตอนที่ 59 ตอบคำถามในอดีต

หลังจากนั้น...เหตุการณ์ต่าง ๆ ก็เหมือนในอดีต

แคทให้ผมแกล้งเป็นแฟนกำมะลอพร้อมค่าจ้างก้อนโต ซึ่งผมก็ตามน้ำไปเพราะไม่อยากให้ประวัติศาสตร์เปลี่ยนแปลงอีก

จนกระทั่งถึงเรื่องราวงานเลี้ยงบนเรือ ที่ย้อนกลับมาอีกครั้ง

ตอนนี้เหตุการณ์บนเรือก็ดำเนินมาถึง ตอนที่แคทโชว์การเดี่ยวเปียโนจบลง พร้อมเสียงปรบมือและชื่นชมจากแขกบนเรือ

ในขณะนั้นนายมาร์ค ผมทอง ก็แย่งซีนด้วยการเคาะแก้ว แล้วพูดว่า

“หลังจากเราได้ฟังการแสดงบรรเลงเปียโนของคุณแคทเธอลีนไปแล้ว ผมมาร์ค คู่หมั้นของคุณแคทเธอลีน ขอเชิญคุณธีย์แฟนของคุณแคทเธอลีนมาร้องเพลงสากล เพื่อขอบคุณแขกด้วยนะครับ” เสียงของนายมาร์คดังขึ้นจากหน้าเวที พร้อมกับส่งสายตามามองผมด้วยความสะใจ

ตอนนี้ผู้คนบนเรือต่างซุบซิบถึงความหมายที่นายมาร์คพูดถึง ว่าคู่หมั้นของแคทเชิญแฟนของแคทออกมาร้องเพลง ทำให้แคทหน้าเสียและตกใจมาก

ก็ถึงคราวที่ผมต้องออกไปแก้สถานการณ์ตามเดิม แต่ที่จริงแล้วมันไม่เหมือนเดิมหรอกนะ!

ผมเดินออกมาแล้วแนะนำตัวเองว่าเป็นแฟนของแคทตัวจริง ส่วนนายมาร์ค ผมทองนั้นแค่อ้างว่าเป็นคู่หมั้นจากเรื่องในอดีต ที่แคทไม่เคยยอมรับ

จากนั้นผมก็เรียกแคทออกมา แล้วจูบเธอต่อหน้าแขกในงาน เพื่อยืนยันความจริง

ส่วนนายมาร์ค ผมทอง ก็ช๊อคจนเป็นลมและสลบเหมือนเดิม

ไฮไลท์ของคืนนี้ก็คือ...ผมต้องร้องเพลงสากล ตามที่นายมาร์คประกาศเชิญขึ้นมา

ผมไม่รอช้าเดินไปขอกีตาร์จากนักดนตรีมาสะพายไว้ที่ตัวและเล่นเพลงประจำตัวของผมที่หัดเล่นมาตั้งแต่สมัยหนุ่ม ๆ

“Because I love you” บทเพลงที่ผมเคยใช้ขอน้ำหวานเป็นแฟน แต่ชีวิตใหม่ในครั้งนี้ ผมยังไม่ได้ใช้เพลงนี้กับน้ำหวาน

เพราะผม...อยากมอบเพลงนี้ให้แคทด้วยใจจริง

แม้เพลงจบแล้วทุกคนจะชื่นชอบรวมถึงแคทด้วย ส่วนเหตุการณ์ในวันนี้ ก็ค่อย ๆ เลือนหายไปจากความทรงจำของผู้คนในงานโดยไม่มีใครพูดถึงอีก

แต่ความรู้สึกของผมเหมือนได้ปลดเปลื้องความรู้สึกที่แบกเอาไว้อยู่นาน

ที่รู้สึกผิด...ในการมอบเพลงของผู้หญิงคนหนึ่ง ให้กับอีกคนหนึ่ง

เพราะผมเชื่อว่าสิ่งของที่เรา ตั้งใจมอบให้ใคร...แม้แต่บทเพลง

ก็ควรจะเป็นของคน ๆ นั้นแค่คนเดียว

......................

ในที่สุดก็ถึงเหตุการณ์ช่วงสุดท้าย นั่นคือแคทชวนผมไปพักผ่อนที่ต่างจังหวัดถึงสามเดือน ก่อนบอกผมว่าจะทำอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องสัญญาที่ต้องแกล้งทำเป็นแฟน

หลังจากที่ตอนนี้พ่อของเธอ ไม่บังคับเธอเรื่องแต่งงานกับนายมาร์ค ผมทองแล้ว

เราไปเที่ยวกันอย่างสนุกจนถึงสถานที่สุดท้าย ซึ่งเป็นเกาะที่พ่อของเธอเคยขอแม่ของเธอแต่งงาน

ที่รีสอร์ทแห่งนี้เราพักห้องเดียวกัน แต่คืนแรกผมนั่งดูดาวที่ริมชายหาดและหลับตรงนั้น โดยไม่ได้ขึ้นไปนอนที่ห้องพัก

ส่วนวันที่สองพวกเรานั่งเรือไปดำน้ำและกลับมาตอนเย็น ซึ่งกำลังมีการจัดงานแต่งงานตรงชายหาดของรีสอร์ท

แคทชวนผมไปนั่งดูบรรยากาศงานแต่งงานครั้งนี้ ที่ตกแต่งสถานที่อย่างเรียบง่ายแต่สวยงาม

“แด๊ดดี้กับหม่ามี๊ของแคทขอแต่งงานกันที่เกาะแห่งนี้ค่ะ แคทเลยอยากมาเที่ยวที่นี่สักครั้ง” แคทเล่าเหตุผลของเธอในการเลือกมาที่นี่

“คงเป็นหนึ่งวันในชีวิต ที่ทำให้ผู้หญิงทั้งโลกมีความสุขได้” แคทมองไปงานแต่งงานแล้วก็ยิ้ม

แม้เหตุการณ์จะดูเหมือนในอดีตทุกอย่าง

แต่ที่จริงแล้ว...มันกลับไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป!

“คุณแคทครับ เราไม่ต้องมองจากที่ไกล ๆ หรอกครับ ผมว่างานแบบนี้ ถ้ามีคนมาร่วมแสดงความยินดี คนจัดคงจะดีใจมาก ” ผมจูงมือแคทเข้ามาร่วมงานที่กำลังจัดอยู่ ท่ามกลางความงุนงงของเธอ

“คุณธีย์คะ มันจะดีหรือคะ?” แคทกระซิบถามผม ในขณะที่พวกเรากำลังเดินอยู่ในงาน ผมไม่ตอบแต่ยิ้มและทำหน้าบอกเธอว่าไม่ต้องกังวล

ตอนนี้...ทุกคนในงานกำลังรอคู่บ่าวสาวเดินเข้ามาทำพิธี ผมจึงหันมาพูดกับแคทว่า

“ก่อนที่คุณแคทจะบอกกับผมเรื่องสัญญาของเราว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป ผมก็มีบางอย่างอยากบอกคุณแคทครับ เพราะผมกลัวว่าผมอาจจะไม่ได้พบกับคุณแคทอีก”

“บอกอะไรหรือคะ? ” แคทถามผมและทำหน้าสงสัย

ผมไม่ได้ตอบเธอ แต่หยิบการ์ดใบหนึ่งให้เธอ ซึ่งเป็นรูปพระอาทิตย์กำลังตกดินของชายหาดแห่งนี้ ในภาพท้องฟ้าเป็นส้มแดงในขณะที่ท้องทะเลก็สะท้อนแสงจนเป็นสีเดียวกัน แต่ถูกแบ่งด้วยเส้นขอบฟ้าที่อยู่กึ่งกลางภาพ

บนกลางรูปมีลายมือของผมเขียนเป็นสมการว่า “128√e980”

พร้อมข้อความ “ณ จุดตัดของเส้นขอบฟ้า เมื่อตะวันลับไป นั่นคือคำตอบ”

ใช่แล้วมันคือการ์ดพร้อมข้อความ แบบเดียวกับที่เธอทิ้งไว้ให้ผมในวันที่เราจากกัน

แคทมองการ์ดใบนี้ด้วยความตกใจ ตอนนี้น้ำตาของเธอไหลออกมา และยืนนิ่งสักพัก ก่อนหยิบของสิ่งหนึ่งแล้วยื่นมาให้ผม

“บังเอิญมากเลยนะคะ ที่แคทก็อยากจะให้การ์ดแบบนี้กับคุณธีย์เหมือนกัน คุณธีย์รู้ไหมคะ ว่าสมการและข้อความบนการ์ดนี้ เป็นข้อความที่หม่ามี๊เขียนให้แด๊ดดี้และแด๊ดดี้รู้ความหมายจึงขอแต่งงานที่เกาะแห่งนี้” แคทเล่าเรื่องในอดีตของพ่อและแม่เธอให้ผมฟัง

“แล้วคุณธีย์...รู้ความหมายของมันไหมคะ?” แคทถามผม ตอนนี้เหมือนเธอกำลังรอคำตอบที่สำคัญ

ผมยิ้มให้เธอพร้อมหยิบการ์ดใบที่เธอยื่นให้ มาพับครึ่ง แล้วส่งกลับให้เธอ

“นี่ไงครับ! ความหมายของมัน”

แคทเห็นการ์ดที่ผมพับแล้วร้องไห้มากกว่าเดิม เธอเข้ามากอดผมและร้องไห้ด้วยความสุข

“คุณธีย์รู้คำตอบและคุณก็ส่งการ์ดแบบเดียวกันให้แคทด้วย มหัศจรรย์! นี่มันเป็นเรื่องมหัศจรรย์มาก ๆ”

ผมกอดแคทและมองการ์ดในมือของเธอ ที่ตอนนี้เจ้าสมการ “128√e980” ได้พบกับคำตอบแล้ว

“ณ จุดตัดของเส้นขอบฟ้า เมื่อตะวันลับไป นั่นคือคำตอบ”

ก็หมายความว่าเมื่อถูกพับครึ่งตรงเส้นขอบฟ้าให้พระอาทิตย์หายไป ข้อความว่า “128√e980” ที่อยู่ตรงกลาง ก็จะเหลือเพียงครึ่งเดียว แล้วกลายเป็นคำว่า ILOveyou (I Love You) หรือฉันรักเธอนั่นเอง

แหม! ผมหาคำตอบอยู่นานมาก จนกระทั่งได้กลับมาย้อนอดีตอีกครั้ง ถึงจะรู้ความหมายของข้อความนี้

นั่นทำให้ผมรู้ว่า! ในอดีตนั้น แคทเองก็รักผม และเธอได้บอกผมผ่านการ์ดใบนั้น แต่ผมเองที่ไม่รู้ความหมายของมัน จนทำให้เราจากกัน

และตอนนี้ผมก็คลี่คลายปมความรักทั้งหมดได้ครบแล้ว

ก็ถึงเวลาสำคัญที่ผม.....จะได้เลือกแม่ของลูกสาวผมสักที

ช่วยให้พ่อเลือกแม่ได้ถูกคนด้วยนะ..น้องมีน!

......................

ตอนต่อไป

ตอนที่ 60 คุณคือแม่ของลูกผม

อ่านต่อ

address

Your account

SITE MAP

Facebook