สบู่สมุนไพร สบู่สมุนไพรจากธรรมชาติ สบู่ก้อนเบนเนท

ตอนที่ 39 พิษรักแรงอาฆาต

ร่างวิญญาณของผู้หญิงในชุดโบราณ ที่มีใบหน้าสวยแบบโบราณ มองฉันอย่างเคียดแค้น ภาพความทรงจำผุดขึ้นในหัวของฉัน ทำให้ฉันรู้ทันทีว่าเธอคนนี้คือ “พระมเหสีจันทรา” คู่ชีวิตของจิตเสในอดีต

“ด้วยอุบายของมึงเรื่องยาพิษในจอกเหล้า ทำให้กูและบ่าวไพร่ถูกท่านจิตเสฆ่าเพราะเข้าใจผิดว่าเป็นคนวางแผน และถูกจองจำในสุสานแห่งนี้ชั่วกัลป์ชั่วกัลป์”

“นอกจากจะมาแย่งความรักของกู มึงยังทำให้กูต้องตายและถูกสะกดเป็นผีเฝ้าสุสาน แม้วิญญาณท่านจิตเสจะถูกปลดปล่อยไปแล้ว แต่กูก็ยังต้องอยู่เฝ้าที่นี่ต่อไป วันนี้กูจะฆ่ามึงเพื่อและผู้คนที่ใกล้ชิดมึง ให้สมกับความแค้น! ”

เมื่อวิญญาณของพระมเหสีจันทราพูดจบ ภายในห้องนั้นก็เยียบเย็นและมืดลง

ทันใดนั้น! เงาสีดำของภูตผี ที่หน้าตาดูร้ายจำนวนมากก็ลอยวนเวียนรอบห้อง พร้อมส่งเสียงที่น่าโหยหวนออกมา

“กี๊ซซซซ!”

“แย่แล้ว! คุณทับทิมพวกเราทำอย่างไรกันดีครับ?” ผู้กององอาจมองวิญญาณร้ายที่ลอยหลอกหลอนอยู่รอบตัว

“ไม่ต้องห่วงค่ะ เรามีของป้องกันที่พ่อหมอสามตาให้มาอยู่ พวกมันน่าจะทำอะไรเราไม่ได้ ส่วนวิญญาณของพระมเหสีเดี๋ยวหนูจะจัดการเอง” ฉันตอบผู้กององอาจพลางก้าวขึ้นมาเผชิญหน้ากับวิญญาณร้าย

“เดี๋ยวทับทิม! เธอไหวแน่นะ” ภูผาจับข้อมือของฉันไว้ แล้วถามด้วยความเป็นห่วง

“ไหวสิ! นายไม่ต้องเป็นห่วงหรอก อยู่ที่นี่กับผู้กองเถอะ เรื่องนี้เราคงต้องเป็นคนจัดการเอง” ฉันตอบภูผาแล้วยิ้ม ก่อนทีภูผาจะปล่อยมือเพื่อให้ฉันไปจัดการเรื่องนี้

“อีทับทิมมึงกล้าเดินมาหากูก็ดี ท่าทางพวกมึงจะมีของดีติดตัวมาด้วย วิญญาณร้ายของที่นี่จึงได้แต่ลอยวนเวียนเข้าไปทำอะไรไม่ได้ ดูท่าแล้วกูคงต้องลงมือเองกัน ” วิญญาณพระมเหสีพูดขึ้น พลางยืดแขนออกมาเหมือนผีแม่นาคแล้วตบลงมาหมายจะตบที่ใบหน้าของฉัน

ควับ!

มือจากแขนที่ยาวเหยียดตบลงมาด้วยความรวดเร็วและรุนแรง จนแรงลมจากมือนั้นทำให้เกิดลมพัดผมของฉันปลิวเหมือนอยู่ในพายุ ชั่วพริบตามือนั้นก็ปรากฎขึ้นใกล้ใบหน้าของฉัน

เพี๊ยะ! 

.................................................

ขณะที่ด้านในสุสานกำลังเผชิญกับปัญหาใหญ่ ที่ด้านนอกศึกระหว่างหมอเทียง  จอมขมังเวทย์จากเขมรกับพ่อหมอสามตาก็กำลังเข้าสู่การต่อสู้ที่ดุเดือดมากขึ้น

ตูมมม!

 เสียงระเบิดดังขึ้น จากจุดที่พ่อหมอสามตายืนอยู่จนฝุ่นคลุ้ง เมื่อฝุ่นจางลงก็ปรากฎร่างของพ่อหมอสามตา ที่เสื้อผ้าเริ่มขาดวิ่น ยืนพนมมือบริกรรมคาถาอยู่ ด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก

“ฮ่า ๆ ๆ นานแล้วที่ไม่มีหมอผีคนไหนกล้าท้าทายกับกู สู้กับมึงมันสนุกสมใจกูจริง ๆ แต่ก็คงไม่นานหรอกเพราะตอนนี้มึงเองก็น่าจะใกล้หมดแรงต่อสู้แล้ว” หมอเทียงพูดพลางหัวเราะ

“หมอเทียงเองก็อย่ามาปากเก่งเลย อายุขนาดนี้ สู้กันมาตั้งนานก็คงเหนื่อยไม่น้อยกว่ากันหรอก ไอ้ผมยังแรงดีอยู่ สู้ได้อีกนาน” พ่อหมอสามตาตอบกลับ ด้วยสีหน้าที่ซีดเผือก

“เกือบไปแล้ว ไม่คิดว่าไอ้หมอเทียงจะเล่นปล่อยพรายโหงมาระเบิดตรงหน้า ดีนะที่ร่ายคาถาป้องกันทัน สงสัยต้องงัดไม้ตายก้นหีบมาใช้แล้ว ” พ่อหมอสามตาคิดในใจ ก่อนหยิบก้อนโลหะสีดำเหลือบทองก้อนหนึ่งออกมาจากย่าม แล้วร่ายคาถาทันที

“นั่นมัน!.....” หมอเทียงมองก้อนโลหะสีดำแล้วทำท่าตกใจ 

“เหล็กไหลสุวรรณราชา!”

เหล็กไหลถือเป็นโลหะธาตุศักดิ์สิทธิ์ที่หายาก  หากใช้ทำพิธีแล้วร่ายอาคมฝังกับร่างกายสามารถเป็นเกราะป้องกันจากอาวุธต่างๆและคุณไสยได้  โดยเฉพาะเหล็กไหลสุวรรณราชาหรือเหล็กไหลทองนพคุณที่จัดว่าเป็นราชาเหล็กไหลที่ศักดิ์สิทธิ์และหายากกว่าเหล็กไหลทั่วไป โดยเชื่อกันว่าเทวดาเป็นผู้สร้างให้กับผู้มีบุญและมีอิทธิฤทธิ์มาก

ตอนนี้เหล็กไหลก้อนสีดำในมือของพ่อหมอสามตา กำลังไหลเข้าสู่ร่างราวกับโลหะเหลวจนหมด ทำให้ผิวหนังของพ่อหมอสามตา กลายเป็นสีดำเหลือบทองดูน่ากลัวและแปลกประหลาดยิ่งนัก

“ร่างเหล็กไหลสุวรรณราชา! มึงคิดว่ามึงมีของดีคนเดียวหรืออย่างไร ดูนี่!” หมอเทียงพูดพลางพนมมือร่ายคาถา จากนั้นร่างกายก็เหมือนมีอะไรชอนไชอยู่ด้านใน ไม่นานเหล็กสีดำที่ดำสนิทกว่าสีดำทั่วไปก็ผุดออกมาเหมือนของเหลว แล้วห่อหุ้มตัวหมอเทียงเหมือนพ่อหมอสามตาทุกประการ ต่างกันที่ร่างของหมอเทียงเหมือนมีแก้วเคลือบร่างสีดำนั้นอีกชั้นหนึ่ง

“นี่มัน! เหล็กไหลแก้วเก้าโกฏิปี!” พ่อหมอสามตาอุทานขึ้นเมื่อเห็นภาพดังกล่าว

หากเหล็กไหลสุวรรณราชาถือเป็นราชาของเหล็กไหลแล้ว เหล็กไหลแก้วเก้าโกฏิปีก็ถือเป็นราชาของเหล็กไหลอีกตระกูลหนึ่งเช่นกัน เพราะหายากและมีอิทธิฤทธิ์ไม่แพ้กัน โดยจอมขมังเวทย์ต่างสมญานามเหล็กไหลทั้งสองว่า ราชาทองและราชาดำ

ในอดีตไม่มีใครรู้ว่าเหล็กไหลทั้งสองชนิดนั้น แบบไหนจะมีอิทธิฤทธิ์มากกว่ากัน แต่ตอนนี้ความสงสัยนั้น กำลังจะได้รับการพิสูจน์จากจอมขมังเวทย์ทั้งสองคน

ตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ในร่างเหล็กไหล แขนของหมอเทียงทั้งสองข้างค่อย ๆ กลายเป็นใบมีดแหลมใบใหญ่ ส่วนพ่อหมอสามตาเองก็ไม่น้อยหน้า แปรสภาพแขนทั้งสองข้างของตัวเองเป็นขวานคู่ขนาดใหญ่เพื่อต่อสู้เช่นกัน

“ดีวันนี้จะได้รู้กันว่าราชาทองและราชดำ ใครมันจะเหนือกว่ากัน ตาย!” หมอเทียงพูดพร้อมคำราม ก่อนจะวิ่งเข้าใส่พ่อหมอสามตา

ส่วนพ่อหมอสามตาก็ไม่ลังเล ร้องคำรามเพื่อสร้างขวัญกำลังใจแล้ววิ่งเข้าหาเช่นกัน

ศึกของร่างราชาเหล็กไหลที่ไม่เคยมีมาก่อนจึงอุบัติขึ้นทันที

“ย๊ากกซ์! ..........ตูมมมมมมม!”

.................................................

กรี๊ดดดด!

เสียงกรีดร้องดังขึ้นทันทีที่มือนั้นกระทบลงที่ใบหน้าของฉัน เพียงแต่เสียงนี้......ไม่ใช่เสียงของฉัน

แต่เป็น....เสียงวิญญาณของพระมเหสี!

“มึง...มึงพกอะไรติดตัวไว้! ทำไมถึงทำร้ายวิญญาณโบราณอย่างกูได้!” วิญญาณของพระมเหสีหดมือกลับไป มือที่ตบลงมานั้นมีแผลพุพองราวกับถูกไฟเผาไหม้

“พระสมเด็จที่มีพุทธคุณในด้านดี วิญญาณร้ายอย่างท่านทำอะไรพวกเราไม่ได้หรอก ไปเกิดใหม่เถอะ พวกเราจะช่วยปลดปล่อยท่านและเหล่าบริวารที่ถูกจองจำเอง” ฉันพูดกับวิญญาณพระมเหสี ขณะที่สายตามองดูเหล่าวิญญาณร้ายที่วนเวียนอยู่ด้วยความเวทนา

“ไม่ต้องทำดีกับกู สิ่งที่มึงทำมาทั้งหมดในอดีต มันมากพอที่จะทำให้กูยอมทุกอย่างที่จะฆ่ามึงเพื่อล้างแค้น ตั้งแต่มึงเข้ามาในชีวิตของท่านจิตเส ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป จนสุดท้ายกูต้องกลายมาเป็นผีร้ายที่ถูกจองจำและมองดูร่างของมึงนอนข้างเคียงกับท่านจิตเสทุกวัน ทั้งที่กูรักท่านจิตเสสุดหัวใจ แต่ทำไมคนที่นอนเคียงคู่ท่านจิตเสในวาระสุดท้ายถึงไม่ใช่กู ทำไม ทำไม!”  วิญญาณของพระมเสีเริ่มคร่ำครวญถึงเรื่องในอดีตแล้วคลุ้มคลั่ง

บรรยากาศในห้องนั้นเริ่มมืดลงและเต็มไปด้วยกระแสลมแรงราวกับพายุ จนพื้นดินสั่นสะเทือน จนพื้นเพดานด้านบนเริ่มแยกออก ทำให้ก้อนหินน้อยใหญ่เริ่มหล่นลงมา

“แย่แล้ว! ถ้าวิญญาณของพระมเหสีคลุ้มคลั่งมากกว่านี้ สุสานนี้อาจถล่มลงมา ต้องรีบหาทางแก้ไข ไม่อย่างนั้นพวกเราก็คงต้องตายอยู่ที่นี่” ฉันประเมินสถานการณ์พลางหาทางออกในช่วงวิกฤติ

ทันใดนั้นเอง!

.......................................

address

Your account

SITE MAP

Facebook