ย้อนอดีต ตามหา...แม่ของลูก
ตอนที่ 42 คุยแบบลูกผู้ชาย
เป็นครั้งแรกที่ผมเข้ามาในบ้านของแคท
 
อันที่จริงคงต้องเรียกว่าคฤหาสน์ เพราะมันใหญ่โตมาก เป็นอาคารสีขาวทรงคลาสสิค ที่มีสวนขนาดใหญ่อยู่หน้าบ้าน เหมือนในละครที่ผมเคยดู
 
แคทพาผมมาที่ห้องรับแขกที่ดูหรูหรา เพื่อพูดคุยกับพ่อของเธอ
 
หลังเรานั่งรอบนโซฟาหลุยห์สุดหรูได้ไม่นาน พ่อของเธอก็เดินลงมาจากบันไดวน ในชุดเสื้อคลุมผ้าแพรลายหรู จากแบรนด์ดัง ด้วยมาดเจ้าพ่อเช่นเคย
 
ผมยกมือไหว้สวัสดี ซึ่งพ่อของแคทก็แค่พยักหน้ารับไหว้เหมือนเดิม
 
และเมื่อพ่อของแคทนั่งลงฝั่งตรงข้าม บรรยากาศก็ดูเครียดขึ้นทันที
 
“แด๊ดดี้คะ! วันนี้แคทพาธีย์มาตามที่แด๊ดดี้ขอแล้ว เราเริ่มคุยกันเลยดีไหมคะ?” แคทพูดเข้าประเด็น เธอคงไม่อยากให้ผมอึดอัด
 
“ได้สิ! งั้นแด๊ดดี้ขอพูดตรงประเด็นเลยนะ” พ่อของแคทมองผ่านแว่นตากันแดดสีดำ มาที่เราทั้งสองคน
 
“เรื่องคู่หมั้นแด๊ดดี้ได้ยกเลิกไปแล้วตามสัญญา เพราะหนูหาแฟนมาช่วยทำฟาร์มจนสำเร็จได้ ถือว่าแด๊ดดี้รักษาสัญญาแล้วนะ”
 
“จากนี้ไปเรื่องหาคู่ครองให้หนูหาเองได้เลย แด๊ดดี้จะไม่บังคับอีกแล้ว” พ่อของแคทพูดแบบตรง ๆ จนทำให้แคทยิ้มออกเมื่อได้ยิน
 
“เรื่องของหนูจบแล้ว ต่อไปขอแด๊ดดี้คุยกับแฟนของหนูสองคนได้ไหม แด๊ดดี้อยากคุยกันส่วนตัว” พ่อของแคทพูดขึ้นและมองมาที่ผม
 
เมื่อแคทได้ยินเธอก็ลังเลและมองมาที่ผมเช่นกัน
 
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมแค่คุยกับคุณพ่อของคุณแคทไม่นานหรอก” ผมตอบแคทและยิ้มให้เธอ แม้ในใจผมจะกลัวเหมือนกันแต่ก็อยากรู้ว่าพ่อของแคทอยากจะคุยกับผมเรื่องอะไร
 
เมื่อแคทลุกขึ้นแล้วเดินไปอีกห้องหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ พ่อของเธอก็เริ่มบทสนทนาทันที
 
“ขอบคุณที่รับคำขอ เรื่องคุยกันแบบส่วนตัวของผม บางเรื่องผมเองผมก็ไม่อยากให้ลูกสาวได้ยิน” พ่อของแคทโน้มตัวเข้ามาแล้วเอามือประสานไว้ที่เบื้องหน้า
 
“อย่าหาว่าผมละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของคุณเลยนะ เพราะผมมีลูกสาวแค่สองคนและมีคนที่ไม่หวังดีกับลูกสาวของผมเยอะมากเลยต้องส่งคนไปสืบประวัติหน่อย”
 
“คุณธีย์มีแฟนมาแล้วสี่คน คนล่าสุดของคุณเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ผมพูดถูกต้องไหมครับ” พ่อของแคทพูดประวัติของผมและถามผม
 
“ใช่ครับ ข่าวกรองของคุณพ่อละเอียดมาก” ผมกล่าวชื่นชมข้อมูลที่หามา
 
“ผมขอพูดตรง ๆ นะ คุณเองได้รับการว่าจ้างจากลูกสาวของผมใช่ไหม ให้มาช่วยงานและหลอกว่าเป็นแฟนกัน เพื่อให้ผมยกเลิกเรื่องคู่หมั้น” พ่อของแคทพูดตรงประเด็นทำเอาผมรู้สึกใจหายทันที
 
“ใช่ครับ!..” ผมตอบไปตามตรง
 
“ดี! คนซื่อตรงอย่างคุณหายากมาก แต่ก็อย่างว่าถึงคุณจะโกหก ผมก็รู้เองได้อยู่ดี” พ่อของแคทขยับแว่นกันแดดสีดำและพูดต่อ
 
“คุณเป็นคนประวัติสะอาดมากและก็เป็นคนดี บอกตามตรงนะผมชอบวิธีแก้ปัญหาของคุณในงานบนเรือวันนั้น แต่น่าเสียดาย...คนที่คุณจูบดันเป็นลูกสาวของผม” พ่อของแคทพูดเสียงเข้ม
 
“แต่ก็ต้องขอบคุณ ที่คุณทำให้ผมเห็นธาตุแท้ของคู่หมั้นลูกสาวผมดีขึ้น เลยต้องตัดความสัมพันธ์กันไป และครั้งนี้ก็ถึงคราวของคุณ” เสียงในการสนทนาดูจริงจังขึ้น
 
“ผมเป็นห่วงลูกสาวของผม เอาอย่างนี้นะ ผมจะไม่บังคับลูกสาวผมอีกเรื่องแต่งงาน ตอนนี้งานของคุณเสร็จแล้ว คุณก็ไปรับค่าจ้างจากลูกสาวของผมได้เลยและผมจะให้คุณอีกเท่าตัว ขอเพียงให้คุณเลิกยุ่งกับลูกสาวของผม” พ่อของแคทยื่นข้อตกลง
 
“ผมคงต้องขอคุยกับคุณแคทก่อน” ผมตอบฝ่ายตรงข้าม
 
“ไม่ต้องคิดอะไรแล้ว เดิมทีผมควรจัดการกับคุณด้วยซ้ำเมื่อรู้ว่าลูกสาวของผมจ้างคุณมา แต่คุณก็เป็นสุภาพบุรุษพอตัวและยังช่วยกู้หน้าลูกสาวของผมในงานเลี้ยงด้วย ”
 
“คุณเองก็คงรู้ตัวว่าทั้งอายุและฐานะ คุณไม่ได้มีอะไรที่เหมาะสมกับลูกสาวของผมเลย และผมเองก็ไม่อยากให้ลูกสาวของผมรู้เรื่องนี้ ถึงได้คุยกับคุณสองต่อสอง คุณลองเก็บไปคิดดูนะ” พ่อของแคทพูดจบก็หยิบของสิ่งหนึ่งวางลงบนโต๊ะ
 
“นี่เป็นเช็คเงินสดสองล้านบาทและนามบัตรของผม ผมให้เช็คนี้กับคุณไปเลย ถ้าคุณคิดได้ก็โทรหาผม ผมจะช่วยให้คุณค่อยๆห่างจากลูกสาวของผมโดยที่เธอไม่รู้ และเรื่องราวก่อนหน้านี้ผมจะคิดว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น ”  พ่อของแคทพูดจบก็ลุกขึ้นโดยไม่สนใจผม
 
“เดี๋ยวก่อนครับ!” ผมเรียกคู่สนทนา จนพ่อของแคทหยุดและหันกลับมา
 
“ตัดสินใจได้เร็วดีนี่” พ่อของแคทยิ้มและหันมาคุยต่อ
 
“เปล่าครับผมยังไม่ได้ตัดสินใจ แต่ได้โปรดเอาเช็คของคุณพ่อกลับไป...ผมไม่ต้องการ!” ผมพูดพร้อมดันเช็คบนโต๊ะกลับไป
 
“ถึงแม้ผมจะถูกจ้างมาก็จริง แต่การจะเลิกคบกับเธอมันจะไม่เกี่ยวกับเงินก้อนนี้ แต่มันต้องเป็นเพราะคุณแคทและผมตกลงกันเอง”
 
“และที่สำคัญคนที่จะมากำหนดอนาคตของคุณแคท ต้องเป็นตัวคุณแคทเองเท่านั้น ขอบคุณที่ได้คุยกันในวันนี้นะครับ ผมขอตัวก่อน” ผมลุกขึ้นยืน ก่อนยกมือไหว้พ่อของแคทและเดินออกมาทันที
 
ปล่อยให้พ่อของแคท ยืนงงและตกตะลึงอยู่คนเดียว
 
            ......................
 
แม้แคทจะถามผมว่าพ่อของเธอคุยอะไรกับผม แต่ผมก็ตอบบ่ายเบี่ยงและบอกว่าก็ถามเรื่องทั่วไปเหมือนสัมภาษณ์งาน จนเธอเชื่อและไม่ถามอีก
 
แต่เมื่อกลับมาถึงบ้าน
 
ผมกลับคิดทบทวนถึงคำพูดพ่อของเธอเรื่องความเหมาะสมของเราทั้งสองคน
 
อย่าว่าแต่เรื่องนี้เลย เรื่องแคทชอบผมหรือเปล่า...ผมเองก็ยังไม่รู้
 
รู้อย่างเดียวว่า..ผมนั้นชอบเธอจริง ๆ
 
หากต้องเลือกระหว่างอนาคตของแคทและความรักของผม
 
ผมก็คงเลือกอนาคตของเธอมากกว่า
 
ก็คงเป็นเรื่องจริงที่ผู้หญิงอย่างเธอ...ควรเจอผู้ชายที่ดีกว่าผม
 
เคยดูแต่ในหนังหรือละคร แต่พอมาเจอกับตัวเองผมก็หาทางออกไม่เจอเช่นกัน
 
มีหลายคนชอบพูดเรื่องพรหมลิขิตและคู่แท้ ว่าเราอาจเจอใครบางคนด้วยความบังเอิญ
 
และคน ๆ นั้นอาจเป็นคนแปลกหน้าในช่วงแรก แต่ก็คือคู่แท้ที่มีเพียงคนเดียวในโลก
 
แต่สำหรับผมคงมีแค่เรื่องพรหมลิขิตเพียงเรื่องเดียว ที่ทำให้เราได้เจอกัน
 
และคงไม่ใช่...เรื่องคู่แท้
 
คู่กำมะลอแบบผม มาได้ถึงขนาดนี้ก็นับว่าโชคดีแล้ว
 
หลังจากคิดอยู่หลายวัน
 
ในบ่ายวันอาทิตย์ต่อมา
 
ผมก็นัดเจอกับแคท...เพื่อสรุปเรื่องความสัมพันธ์ของเรา
 
....................
 
           
ตอนต่อไป
ตอนที่ 43 ทางออก