สบู่สมุนไพร สบู่สมุนไพรจากธรรมชาติ สบู่ก้อนเบนเนท

ย้อนอดีต ตามหา...แม่ของลูก

ตอนที่ 49 เริ่มต้นแก้ไขชีวิตใหม่

หนึ่งเดือนผ่านไปหลังจากที่ผมได้ย้อนกลับมาสู่อดีตจริง ๆ  ก็ยังไม่ได้พบหรือได้ยินเสียงของน้องมีนอีกเลย

“น้องมีนจะยังอยู่ในห้วงของเวลาแล้วออกมาไม่ทัน หรือเธอจะเข้าประตูมิติผิด!” ผมตั้งคำถามมากมายในหัว หลังจากที่เสียใจนั่งโทษตัวเองอยู่นานเรื่องของน้องมีนและนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวจนแทบจะเป็นบ้า

ณ ตอนนี้...ผมก็สังหรณ์ใจว่า...

แต่ไม่ว่าคำตอบจะเป็นอย่างไร

ผมก็คงไม่มีโอกาส...ได้เจอเธออีกแล้ว

จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมอ่านเจอบทความวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับทฤษฎีการย้อนเวลาบทหนึ่ง จากหลายร้อยบทความที่ผมหาข้อมูล

“เวลาไม่ใช่เส้นตรง หากเราย้อนเวลากลับไปได้จริง ๆ ก็อาจเปลี่ยนอนาคตเหมือนในภาพยนตร์ได้เพียงแต่ชีวิตของเราในตอนนั้น อาจกลายเป็นโลกคู่ขนานใหม่หรือยังเป็นโลกใบเดิม ก็ยังคงเป็นข้อถกเถียงและไม่มีใครพิสูจน์ได้”

“แต่ผมมั่นใจว่า หากเราย้อนกลับไปในตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ในวันที่เราต้นเริ่มย้อนอดีตมา วันนั้นจะเป็นวันที่โลกคู่ขนานและโลกเก่าบรรจบเป็นโลกเดียวกันแน่นอน”

ผมทบทวนข้อความนี้อยู่นาน และคิดได้ว่า

ไม่ว่าน้องมีนจะยังอยู่หรือไม่ หากผมมีลูกได้ น้องมีนก็น่าจะสามารถกลับมาเกิดได้เช่นกัน

สิ่งที่ผมต้องทำก็คือแก้ไขเหตุการณ์ความรักในอดีตและเลือกแม่ของลูกได้ถูกคน

“รอพ่อก่อนนะน้องมีน พ่อสัญญาว่าจะทำให้หนูได้เกิดมาแล้วเราจะได้เจอกันอีกครั้ง” ผมหลับตาและคิดถึงลูกสาวตัวน้อยในอนาคตและแอบหวังว่าอาจจะเจอเธอในเวลาโลกนี้ที่ช่วงเวลาอื่นก็เป็นได้

.........................

มนุษย์เรามักอยากจะย้อนกลับไปแก้ไขความผิดพลาดของตัวเองหรือขอโอกาสแก้ตัวใหม่ตลอด แม้จะผิดพลาดหลายต่อหลายครั้ง แต่คนบางคนก็แก้นิสัยเสียข้อนั้นไม่ได้จริง ๆ

ตั้งแต่ผมตัดสินใจย้อนอดีตมารวมถึงเรื่องที่สูญเสียน้องมีนไป ผมก็รู้ข้อเสียของตัวเองมากขึ้นโดยเฉพาะเรื่องของอารมณ์ที่อ่อนไหวง่ายและการทำอะไรตามใจตัวเองมากเกินไป

เรื่องนี้เป็นตั้งแต่แฟนคนแรกจนถึงคนสุดท้าย และนิสัยอีกข้อที่สำคัญก็คือการที่ผมไม่เคยใส่ใจในความรู้สึกของพวกเธอ ยึดแต่ความคิดตัวเองและมักจะจากกันโดยไม่เคยพยายามปรับความเข้าใจหรือหาทางแก้ไขร่วมกัน

ยกเว้นกรณีของว่านที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ

การที่เราคิดได้หรือตกผลึกเรื่องบางเรื่อง บางทีก็ไม่ได้อยู่ที่อายุ เพราะตัวผมเองขนาดอายุห้าสิบแล้ว ก็ยังพลาดเรื่องของอารมณ์ตัวเองในห้วงเวลา จนต้องสูญเสียน้องมีนไป

ทั้ง ๆ ที่เธอได้ย้ำกับผมหลายครั้งเรื่องข้อห้าม

ดังนั้นสิ่งที่ผมเตือนตัวเองตลอดเวลาก็คือการที่ไม่ทำอะไรตามใจตัวเองและใส่ใจความรู้สึกของคนอื่นมากขึ้น

............................

ก่อนหน้านี้ ผมคิดมาตลอดว่าจะย้อนอดีตมาแก้ไขความรักในช่วงไหน เพราะหากผมเลือกผิดนอกจากน้องมีนจะไม่ได้เกิดแล้ว มันยังจะส่งผมต่ออดีตช่วงหลังจากนั้นด้วย

ผมจึงต้องคิดแล้วคิดอีกอย่างรอบคอบ

ทั้งเรื่องการเปลี่ยนแปลงเรื่องราวในอดีตที่อาจส่งผลไปถึงอนาคต รวมถึงเรื่องอุปนิสัยของแฟนแต่ละคนที่น่าจะเป็นแม่ของของมีน

จนในที่สุด! ผมก็ตัดเรื่องของ “ขิง” แฟนคนแรกออกไป

เพราะตอนนั้นเราสองคนยังอยู่ในช่วงป๊อบปี้เลิฟ ซึ่งเป็นแค่เพียงความรักสมัยตอนเรียนมัธยม

ผมมองว่าแม้ความรักช่วงนั้นจะใสบริสุทธิ์ และมองเรื่องความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แต่พอมองย้อนกลับไปด้วยประสบการณ์มองโลกของคนวัยห้าสิบที่ผ่านโลกมาค่อนชีวิตแล้ว

ผมกลับมองว่าเมื่อเราสองคนโตขึ้น หลายอย่างเกี่ยวกับมุมมองความรักก็อาจจะเปลี่ยนแปลงไป

หรือวันหนึ่งหากเธอต้องเลือกระหว่างผมกับครอบครัวที่เป็นข้าราชการ ที่คอยผลักดันจนเธอได้เป็นหมอตามที่หวังเอาไว้แล้ว

แต่เธอกลับเลือกผมแล้วอนาคตย่ำแย่ ไม่ได้เป็นหมอเหมือนในอดีต

ผมคงรู้สึกแย่มากกว่าเดิม

อีกเรื่องที่สำคัญก็คือ...... ผมได้เธอเป็นคนช่วยติวหนังสือจนสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้

ผมจึงไม่อยากเปลี่ยนแปลงอดีตในตอนนั้น

และเก็บมัน....เป็นความทรงจำที่ดี

...............................

สำหรับความรักกับแฟนคนที่สองที่ชื่อ “ขมิ้น” ผมก็ตัดออกไปเช่นกัน

เราคบกันในช่วงเรียนมหาวิทยาลัย แม้จะมีความสุข แต่เนื่องจากขมิ้นเป็นคนขี้หึงมาก มันคงยากที่จะเปลี่ยนแปลงตัวของเธอ และมันคงทำให้ผมหางานทำยากขึ้นเพราะต้องหางานทำที่มีแต่เพื่อนร่วมงานผู้ชาย

เมื่อวิเคราะห์ดูแล้ว การแต่งงานกับ “ขมิ้น” อาจจะเป็นการใช้ชีวิตคู่ที่ไม่มีสมดุล เพราะผมต้องปรับเข้าหาเธอเพียงอย่างเดียว ซึ่งในอนาคตผมเองนั่นแหละที่น่าจะทนไม่ได้

ที่สำคัญ! ตอนนั้นเราสองคนก็จากกันด้วยเหตุผลและตัดใจได้ง่าย เนื่องจากอยู่ในช่วงปีสุดท้ายของการเรียนพอดี

จึงไม่ดีหากผมย้อนกลับไปช่วงนั้นและเปลี่ยนแปลงอดีต

เพราะมันอาจเป็นการเลิกกัน...แบบไม่สวยงามเหมือนเดิม

.....................

ต่อมาก็คือ “น้ำหวาน” แฟนที่ผมใช้เวลาคบนานที่สุด จนถึงขั้นวางแผนแต่งงานร่วมกัน

และเป็นช่วงชีวิตหนึ่ง ที่เราสองคนเริ่มเข้าสู่โลกในวัยผู้ใหญ่

ผมรู้จักและคบกับน้ำหวานเป็นเวลาเกือบสิบปีและคิดโทษตัวเองอยู่เสมอ ว่าเป็นตัวการที่ฉุดรั้งชีวิตของเธอมานาน

ระหว่างที่คบกันผมไม่เคยใส่ใจในความรู้สึกของเธอเลยแม้แต่น้อย รวมไปถึงเรื่องราวปัญหาในครอบครัวของเธอ

ซ้ำร้ายในตอนสุดท้ายที่เราเลิกกัน ผมก็ยังไปต่อยญาติของเธอเพราะความหึงหวง ต่อหน้าครอบครัวของเธอ

ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นครอบครัวของเธอกำลังประสบปัญหาเรื่องเศรษฐกิจและพ่อของเธอกำลังป่วยด้วยโรคหัวใจ

ผมทำตัวแย่จริง ๆ!

แม้แต่ตอนที่เลิกกัน ผมก็ยังทำชีวิตของตัวเองแหลกเหลว เอาแต่ดื่มสุราไปวัน ๆ จนไม่เป็นผู้เป็นคน

นั่นก็คือเหตุผลหนึ่ง ที่ผมเลือกย้อนอดีตมาในช่วงเวลานี้

ช่วงเวลาที่........ผมเพิ่งทำงานและได้พบกับน้ำหวานอีกครั้ง!

.........................

ตอนต่อไป

ตอนที่ 50 พบแฟนเก่า

อ่านต่อ

address

Your account

SITE MAP

Facebook