สบู่สมุนไพร สบู่สมุนไพรจากธรรมชาติ สบู่ก้อนเบนเนท

ย้อนอดีต ตามหา...แม่ของลูก

ตอนที่ 57 ประวัติศาสตร์ที่เปลี่ยนไป

ครั้งหนึ่งในชีวิตที่แล้ว ผมจำได้ว่าเคยถามแคท เรื่องการหาคนมาช่วยทำฟาร์มของเธอ

ซึ่งเธอได้เคยพูดประโยคหนึ่ง เกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า

“ก่อนหน้าที่จะติดต่อคุณธีย์ แคทก็ติดต่อมาหลายคนแล้วค่ะ แต่จู่ ๆ คนเหล่านั้นก็หายไปแล้วติดต่อไม่ได้อีกเลย”

เมื่อนึกถึงประโยคนี้ ผมก็ใจหายวาบ!

 หรือตอนนี้ประวัติศาสตร์ได้เปลี่ยนไปแล้ว

ผมพลางคิดถึงทฤษฎีหนึ่งที่ชื่อว่า “Butterfly effect” หรือผีเสื้อขยับปีก

ที่ผีเสื้อตัวเล็ก ๆ แค่ตัวเดียวขับปีกเล็ก ๆ ของมัน แต่ส่งผลให้เกิดพายุในที่ ๆ ห่างไกลออกไป

ซึ่งหมายถึงการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อย อาจส่งผลที่ยิ่งใหญ่

หรือว่าการที่ผมเปลี่ยนชีวิตของน้ำหวานและว่าน จะทำให้การได้เจอแคทนั้น...หายไป!

“ โถ่เว้ย! อุตส่าห์ระวังตัวเรื่องที่สำคัญ ๆ แล้วนะ แต่ก็ยังพลาดอีก” ผมทุบหัวตัวเองเบา ๆ พร้อมโทษตัวเองที่ยังไม่รอบคอบพอ

แล้วทีนี้จะทำอย่างไรกันดี?

ในความคิดของผม บางทีแคทอาจจะได้นักเกษตรไปร่วมงานแล้วหรือไม่ก็พ่อของเธออาจจะกันผมไม่ให้เจอเธอ เพราะมาสืบเรื่องของผมแล้วก็ได้ เพราะตอนนี้ผมยังติดต่ออยู่กับน้ำหวานและว่าน

นี่เป็นสองเรื่องที่ผมคิดว่าเป็นไปได้มากที่สุด

หลังจากคิดหาทางออกอยู่นาน ในที่สุดผมก็ตัดสินใจที่จะลองไปหาแคทที่ฟาร์มของเธอ

“ตายเป็นตายวะ!” ผมพูดกับตัวเองหลังจากตัดสินใจเด็ดขาด

...........................

วันรุ่งขึ้นผมก็ขับรถมาที่ฟาร์มของแคท ที่ตอนนี้ยังเพิ่งเริ่มปรับปรุงที่ดิน พื้นที่ในฟาร์มเต็มไปด้วยคนงานและเครื่องจักร

หลังจากจอดรถ ผมก็ลงมาเดินดูคนงานที่อยู่ในพื้นที่ แล้วพยายามมองหาแคท เผื่อว่าจะเจอเธอที่นี่

“มาหาใครครับ ที่นี่เป็นที่ส่วนบุคคล ถ้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกรุณาออกไปด้วยครับ” ชายชุดดำใส่เสื้อซาฟารี เหมือนเจ้าหน้าที่ ตะโกนและเดินมาหาผม

“เอ่อ....ผม...ผม” ผมอ้ำอึ้ง พูดไม่ออกว่าจะอ้างเหตุผลอะไร เพราะมันกระทันหันเกินไป

ขณะที่ชายชุดดำกำลังเดินดิ่งตรงมาหาผม เพราะผมไม่ตอบอะไร

ทันใดนั้น! ภายที่พื้นที่ทำงาน ก็เกิดเหตุการณ์วุ่นวายขึ้น

“ปล่อยผม ๆ! ผมเป็นนักเกษตร ของคุณแคทนะ ผมแค่มาดูพื้นที่ให้คุณแคทเท่านั้นเอง” เสียงเอะอะโวยวายของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้น ขณะที่ถูกกลุ่มชายชุดดำหิ้วออกมาฟาร์มแล้วโยนเข้าไปในรถตู้

“รายงาน ๆ เหตุการณ์ปกติ ตอนนี้จับปลาได้แล้ว กำลังนำปลาไปปล่อย” เสียงในวิทยุสื่อสารของชายชุดดำที่ตรงมาหาผมดังขึ้น ทำให้ผมเริ่มขนลุกเกรียวกับคำว่า “ปล่อยปลา”

“สรุปแล้วคุณมาหาใครครับ?” ชายชุดดำคนเดิมถามขึ้นอีกครั้ง

“ผม..ผมมาดูที่ดินครับ เห็นที่แปลงนี้สวยดี ก็เลยอยากจะถามว่าเจ้าของอยากจะขายไหม?” ผมพูดแก้ตัวพลางหยิบนามบัตรส่งให้กับชายชุดดำ

“ไม่ขายครับ เรากำลังพัฒนาที่ดินอยู่ ไม่มีธุระแล้วก็เชิญออกไปครับ” ชายชุดดำรับนามบัตรของผม แล้วไล่ผมทันที

“ครับ ๆ ไม่ขายก็ไม่ขาย ผมขอตัวนะครับ” ผมกล่าวลาและรีบเดินมาที่รถทันที

“แมร่งง! ดุอย่างกับหมา ทำไงดีวะเนี่ย?” ผมขึ้นรถแล้วค่อย ๆ ขับออกไป พลางครุ่นคิดถึงการแก้ปัญหาเรื่องนี้

โชคชะตาเป็นเรื่องประหลาด การรู้จักใครบางคนอาจเป็นเรื่องบังเอิญมาก ๆ ที่ทุกอย่างต้องอยู่ถูกที่ถูกเวลา

เพราะบางครั้ง หากคลาดกันเพียงแค่ไม่กี่นาที ก็ยากที่จะได้รู้จัก เรื่องราวของผมกับแคทก็เช่นกัน หากองค์ประกอบเดิมที่เคยทำให้เราได้เจอกันเปลี่ยนไป

ก็เป็นเรื่องยาก...ที่ผมจะได้รู้จักกับเธออีกครั้ง

ผมขับรถกลับกลับบ้านด้วยความกลัดกลุ้ม คืนนั้นผมนอนไม่หลับเพราะยังหาหนทางที่จะเจอแคทไม่ได้

.....................

วันรุ่งขึ้นในช่วงสาย ขณะที่ผมกำลังเดินดูต้นไม้ในสวน

จู่ ๆ ก็มีเบอร์แปลก โทรเข้ามาในโทรศัพท์มือถือ

“สวัสดีครับ ติดต่อเรื่องอะไรครับ?” ผมถามปลายสายเพราะเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย

“สวัสดีครับ สวนลุงธีย์ใช่ไหมครับ?” เสียงชายหนุ่มจากปลายสายถามขึ้น

“ใช่ครับ! ไม่ทราบจากไหนครับ?” ผมถามคู่สนทนา

“พอดีผมได้นามบัตรมา แต่นามบัตรอีกด้านเห็นเป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์เลยไม่แน่ใจน่ะครับ”

“บริษัทของผมยังไม่มีเงินพอ เลยต้องใช้นามบัตรสองด้าน แต่เป็นคนละธุรกิจกันน่ะครับ” ผมอธิบายปลายสาย

จากนั้นอีกฝั่งก็บอกความต้องการว่า อยากได้ผลไม้จากสวนของผมเพื่อส่งเป็นของขวัญให้ลูกค้าเป็นจำนวนมาก

ซึ่งผมก็ดีใจก่อนรับออเดอร์มาเรียบร้อยและนัดวันส่งสินค้ากัน

เมื่อครบกำหนด ผมก็ขับรถไปส่งลูกค้าด้วยตัวเอง

“สวัสดีครับ มาส่งของให้คุณสมศักดิ์ที่สั่งผลไม้น่ะครับ” ผมแจ้งเจ้าหน้าที่ด้านหน้าและขับรถมาถึงหน้าตึก จากนั้นก็ขนลงและรอรับเงิน

ขณะที่กำลังรอรับเงินที่เคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ด้านล่าง ผมก็ได้ยินเสียงคนกำลังเดินคุยกันออกมาจากลิฟท์

ทันทีที่ผมเห็นคนที่ออกมาจากลิฟท์ ผมก็ต้องตกใจ

“แคท!...”  ผมพูดชื่อเธอออกมาและยืนขึ้นด้วยความตกใจ

ตอนนี้เป็นชั่วขณะที่ผมตัดสินใจไม่ถูกว่าจะทำอย่างไร ?

เพราะทุกอย่าง....มันดูรวดเร็วเกินกว่าที่จะตั้งตัวทัน

.....................

ตอนต่อไป

ตอนที่ 58 ความลังเล

อ่านต่อ

address

Your account

SITE MAP

Facebook