สบู่สมุนไพร สบู่สมุนไพรจากธรรมชาติ สบู่ก้อนเบนเนท

ความรัก...ชั่วพริบตา

ตอนที่ 33 การกลับมา...ของเหล่าตัวละครในอดีต

“ข่าวด่วน! มีรายงานข่าวว่าพบศพหกศพแขวนอยู่ที่สะพานฉัฐมาพร เจ้าหน้าที่ตำรวจคาดว่าเป็นฝีมือของฆาตรกรหมายเลข 6 ค่ะ” เสียงนักข่าวรายงานข่าวด่วนทางทีวี แทรกรายการปกติขึ้นมาขณะที่ฉันกำลังดูรายการอื่นแก้เซ็ง

“แย่แล้ว! มีคนถูกฆ่ามากขึ้นเรื่อย ๆ ฉันจะมามัวทำตัวแบบนี้ไม่ได้แล้ว!” หลังจากทำตัวซังกะตายมาทั้งวัน ฉันก็ได้สติขึ้นมาหลังจากได้ดูข่าว

ไม่นานผู้กององอาจก็โทรเข้ามา

“ฮัลโล! คุณทับทิมครับ หายเหนื่อยหรือยัง ผมอยากได้ความช่วยเหลือจากคุณ”

“หายเหนื่อยแล้วค่ะผู้กอง หนูกลับมาเป็นคนเดิมแล้ว พร้อมปฏิบัติหน้าที่ค่ะ!” ฉันตอบผู้กององอาจด้วยเสียงที่หนักแน่น พลางหันไปมองเจ้าข้าวตู ที่ตอนนี้ทำท่าตะเบ๊ะแล้วพร้อมทำงานเช่นกัน

“ดีครับ! งั้นมาที่ห้องประชุมกันเลย เราจะเร่งจับตัวเจ้าฆาตกรหมายเลข 6 กัน” ผู้กององอาจตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ดีใจ

........................

“พวกมึงทำงานกันอย่างไร ทำไมถึงปล่อยให้มันมาจัดการคนของเราได้!” ชายร่างอ้วนใส่สูทผู้หนึ่งพูดขึ้นอย่างอารมณ์เสีย เขาพูดโทรศัพท์พลางสูบควันซิการ์ราคาแพงลงปอด ก่อนพ่นจนควันขโมงในห้องนอนของตัวเอง

“ท่านครับ! คนของเราป้องกันผู้บริหารทุกคนดีแล้ว แต่ไม่รู้ว่ามันเข้ามาได้อย่างไร ผมว่าฆาตกรมันน่าจะเป็นพวกคนเล่นของนะครับ!” ปลายสายตอบกลับมา

“คนเล่นของ! แล้วมันเป็นใครทำไมต้องมาเล่นงานพวกเรา ไปตามสืบมาให้ได้ แล้วก็ติดต่อหมอเทียง หมอเขมรที่เราเคยเอามาทำพิธี ให้มาช่วยจัดการเรื่องนี้ด้วย” ชายร่างอ้วนพูดจบก็ตัดสายทิ้ง ก่อนจะหยิบวิสกี้ที่หัวนอนมาจิบ แล้วบ่นพึมพำว่า

“ไอ้ฆาตกรหมายเลข 6 ครั้งนี้มึงไม่รอดแน่!”

................................

วันรุ่งขึ้นแถวชายแดนไทยกัมพูชา

รถตู้สีดำคันหนึ่งข้ามด่านชายแดนจากประเทศไทย มุ่งหน้าเข้าสู่จังหวัดหนึ่งในกัมพูชา

“เฮ้ย! หมอผีเขมรคนนี้มันเก่งมากเลยหรือวะ พวกเราถึงต้องถ่อกันมาถึงที่นี่เพื่อรับตัว” ชายสวมแว่นดำที่นั่งหน้ารถพูดก่อน

“มึงไม่รู้อะไรซะแล้ว! เขาว่ากันว่าหมอคนนี้เก่งที่สุดในเขมร แล้วก็ของจริงด้วย” ชายแว่นดำอีกคนพูดตอบ

“เมืองไทยไม่มีหมอผีเก่ง ๆ แล้วหรือวะ ถึงต้องอิมพอร์ตหมอผีจากประเทศเพื่อนบ้าน กูเห็นออกรายการกันตั้งเยอะ ดัง ๆ ทั้งนั้น ไม่ใช่ว่าหมอผีคนนี้เป็นพวกมิจฉาชีพหรอกนะ” ชายสวมแว่นดำหน้ารถพูดต่อ

“พวกมึงเงียบกันได้แล้ว นายสั่งมาก็ทำตามนั้นไม่ต้องวิจารณ์!” ชายร่างกำยำผู้หนึ่งที่เหมือนหัวหน้าทีมพูดขึ้น จนทุกคนในรถเงียบไม่มีการพูดถึงหมอผีอีกต่อไป

“ผู้พันไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะล้างแค้นให้ผู้พันเอง” ชายร่างกำยำคนเดิมพูดออกมาเบาๆ แล้วใช้มือจับจี้รูปกระสุนปืนที่สร้อยคอคอ

รถตู้วิ่งอยู่นานเป็นชั่วโมง ไม่นานก็จอดอยู่ที่บ้านไม้สักหลังหนึ่งที่ใหญ่โต โอ่อ่า ผิดกับบ้านหลังข้าง ๆ  ในละแวกนั้นอย่างสิ้นเชิง

“ถึงแล้วครับ! นี่แหละบ้านของพ่อหมอเทียง ที่เราจะมารับ” คนขับรถพูดกับทุกคน

ไม่นานชายชุดดำหกคนก็เปิดประตูลงมาและเดินก้าวเข้าไปในบ้าน

ทันใดนั้น! 

ชายที่นั่งหน้ารถและพูดวิจารณ์หมอผีเขมรก็ร้องโอดโอยขึ้นมา ด้วยความเจ็บปวด!

“โอ๊ย! ปวดท้อง ๆ ช่วยด้วยกูเป็นอะไรก็ไม่รู้ ปวดท้องมาก!” ชายชุดดำคนนั้นทรุดลงไปนั่งทันทีเพราะปวดท้อง จนสุดท้ายต้องนอนบิดตัวไปมา

“เฮ้ย! เป็นอะไรมากหรือปล่าววะ จู่ ๆ ก็ปวดท้อง ไหนดูหน่อย....เฮ้ย!” ชายชุดดำคนหนึ่งเห็นเพื่อนปวดท้องก็รีบเข้ามาดูด้วยความเป็นห่วง แต่ก็ต้องตกใจ!

เพราะตอนนี้ท้องของเพื่อนที่กำลังปวดท้องขยายใหญ่และปูดนูน เหมือนลูกโป่งใบใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ

“เฮ้ย! ท้องมึงทำไมมันใหญ่ขนาดนี้วะ เหมือนมีอะไรอยู่ข้างในเลย!” ชายคนนั้นร้องอุทานด้วยความตกใจของภาพที่เห็น

ตอนนี้ทุกคนต่างวิ่งมาดูอาการของเพื่อน ยกเว้นก็แต่ชายร่างกำยำที่เป็นหัวหน้าทีม

“พ่อหมอเทียง! พวกเรามาดี ปล่อยคนของผมเถอะ เดี๋ยวผมจะลงโทษให้ แต่หมออย่าเอามันถึงตายเลย!” ชายร่างกำยำที่เป็นหัวหน้าทีมตะโกนไปทางบ้านหลังใหญ่ ท่ามกลางความตกใจของลูกน้องที่กำลังนั่งดูอาการของเพื่อน

“พ่อหมอเทียง! หรือว่าไอ้นี่มันโดนของที่พ่อหมอเทียงทำใส่!” ตอนนี้ลูกน้องของชายร่างกำยำพอจะเดาออกถึงสาเหตุแล้ว

“ดี! รู้จักแก้ปัญหาสมเป็นมือขวาของนายจริง ๆ กูได้ยินมันพูดถึงกูตั้งแต่อยู่ในรถแล้ว ปากแบบนี้ต้องเจอดีซะบ้าง จะได้รู้ว่าอย่าบังอาจพูดถึงกูในทางไม่ดีอีก” เสียงของชายชราผู้หนึ่งดังขึ้นมาจากในบ้านหลังใหญ่ แม้จะฟังดูแหบพร่า แต่ก็เต็มไปด้วยอำนาจบางอย่างที่น่าขนลุก

“พวกมึงรีบขอโทษหมอเทียงเดี๋ยวนี้ ถ้ายังไม่อยากตาย!” ชายร่างกำยำสั่งลูกน้อง

“พ่อหมอเทียง! พวกเราขอโทษครับ!” ชายชุดดำที่เป็นลูกน้องรีบยกมือขอโทษ แม้แต่ชายที่ปวดท้องอยู่ก็พยายามทำตามเพื่อนด้วย

หลังจากที่ทุกคนไหว้ขอขมาเรียบร้อย แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากชายชรากลับมา ยกเว้นก็แต่.....

“โอ้กก!”  ชายที่ปวดท้องส่งเสียงโอ้กอ้ากออกมาเหมือนคนท้อง เขาอาเจียนออกมากองใหญ่ข้าง ๆ ตัวด้วยความทรมาน และเมื่อเพื่อน ๆ ได้เห็นสิ่งที่เขาอาเจียนออกมาก็ตกใจจนหน้าซีด

เพราะมันคือตะขาบตัวใหญ่หลายตัวที่จับกันเป็นก้อน และกำลังเดินยั้วเยี้ยหลังจากออกจากร่างของเขา

“ขอบ..ขอบคุณพ่อหมอเทียงมากครับ” ชายที่ปวดท้องพยายามลุกขึ้นนั่ง แล้วไหว้ขอขมาอีกครั้ง ตอนนี้ท้องของเขาเป็นปกติแล้ว แต่สีหน้าอิดโรยจากความทรมานเมื่อสักครู่

ไม่นานร่างของชายชราผู้หนึ่งในชุดขาวก็ปรากฎขึ้น ใบหน้าของชายชราผู้นี้ดูดุร้าย ดวงตาแข็งกร้าวราวกับไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด ตัวเล็ก ผอมเกร็ง หนวดเคราขาวยาวรุงรัง สักยันต์เต็มตัว แต่ยังดูแข็งแรง เมื่อทุกคนได้เห็นก็รู้สึกขนลุกและกดดันราวกับหวาดกลัวชายชราผู้นี้

“สวัสดีครับพ่อหมอเทียง สมกับเป็นหมอผีผู้โด่งดังจริง ๆ  คนโบราณบอกไว้ว่าถ้าเจอใครแล้วขนลุกหวาดกลัว ให้รู้ว่าคนผู้นั้นเป็นคนมีวิชาอาคม วันนี้พวกผมได้เปิดหูเปิดตาแล้ว” ชายร่างกำยำยกมือไหว้ชายชรา ก่อนจะตามด้วยประโยคชื่นชม

“ก็แค่คนแก่คนหนึ่ง ที่พอมีของดีอยู่บ้าง แต่กูไม่ชอบคนที่ชอบวิจารณ์ส่ง ๆ ถ้าไม่ใช่คนของนาย ป่านนี้กูเอาพวกมึงตายไปแล้ว!” พ่อหมอเทียงพูดตอบพลางมองไปที่ชายชุดดำที่เพิ่งอาเจียนออกมาเป็นตะขาบ จนชายคนนั้นขนลุกเกรียวแล้วทำท่าขอขมาอีกรอบด้วยความหวาดกลัว

“รีบไปกันเถอะ กูไม่อยากเสียเวลา อยากเจอไอ้ฆาตกรคนนี้ไว ๆ ได้ข่าวว่ามีของดีเหมือนกัน อยากรู้นักว่ามันจะเก่งขนาดไหน ฮ่า ๆ ๆ ” พ่อหมอเทียงพูดจบแล้วก็หัวเราะด้วยความสะใจ

...........................

ตอนต่อไป

ตอนที่ 34 เรื่องราวความเป็นมา

อ่านต่อ

address

Your account

SITE MAP

Facebook